woensdag 8 juli 2015

Juli 5 2015 Het gaat super met Nicu

Nicu heeft echt een gouden mandje. Michael wandelt en speelt met hem en hij vindt het heerlijk. Bekijk de filmpjes maar hieronder. Hoe lang zou het duren dat Nicu los kan lopen?


 

En daarna is hij moe..............


Juni 28 2015 Catina speelt met Betty, zelfs in 't water.

Prachtig om te zien, hoe graag Catina speelt, zelfs in het water. Steeds maar rennen met Betty. En die armen Anieta durft haar nog niet los te laten buiten, dus zij moet meerennen. Je zou niet zeggen dat Catina naar mensen zo verlegen is.

Juni 28 2015 Pluto komt 25 juli naar Nederland.

Ingrid en peter uit Hongarije vonden Pluto, een Vizsla reu, langs de weg met 3 andere honden. Hij raakte helemaal in paniek, toen ze hem een riem omdeden, dus waarschijnlijk was hij niks gewend. Verder een hele zachtaardige hond, die aanvankelijk heel onzeker en bangig was. Hij had een rare bult aan zijn poot. Een foto liet een aangroeisel op het bot zien, door een flinke snee ooit. Hoewel hij geen last had, is besloten hem in Hongarije te opereren en tegelijkertijd te castreren. In Nederland is alles veel duurder.

Hij was erg in de war na de operatie door de atropine, nodig omdat verdoving met lachgas, dat ze daar gebruiken, niet lukte. Ook kreeg hij veel ontstekingen en genazen de wonden niet. Maar nu gaat alles goed en hoeft hij alleen nog maar een heleboel te eten om aan te komen.

Inmiddels is hij helemaal happy. Aandacht vindt hij heerlijk. Dat heeft hij vast behoorlijk gemist.

 
Pluto kluift heel graag op Robbie om, die dat een heerlijke massage lijkt te vinden.

 
Pluto is een mooie, zachtaardige jachthond. Speelt en rent graag, maar is niet druk en opgefokt, zoals sommige jachthonden. Hij speelt en rent graag, maar is in huis rustig en lief en laat zich prima corrigeren. Want als jonge hond test hij van alles uit momenteel. Eten jatten en de pedaalemmer openen en leeg eten is een makkie voor Pluto.

Juni 26 2015 Vier 'problemen' in Las Gabias

Rocio mailde ons: Wij hebben 4 problemen. Langs het pad naar hun stukje grond bij Las Gabias in de omgeving van Granada, Spanje, vonden zij 4 kennelijk gedumpte pups van ca 1 maand oud. Pups, die nog niet zonder hun moeder kunnen. “Neanderthalers, die Spanjaarden” zou Peter Koekebakker van shelter La Linea zeggen. Rocio en Paco riepen met deze mail de hulp van Maureen en ons in. Maureen, de opvang de Ranjaclub, gaf aan, bespreek het maar met Dirkje en Michiel. Welnu Esperanza gaat deze vier pups samen met Rocio, Paco en Maureen helpen.

Ze mogen natuurlijk pas reizen na 3 maanden en 21 dagen, na drie maanden krijgen zij dan hun rabiesenting. Tot die tijd zal Rocío de pups voeden en verzorgen. Ze zijn nog te klein om precies te weten welke rassen erin gekruist zijn. Het zullen wel behoorlijke honden worden.

De chocoladebruine ziet er ‘gelukkig’ uit, de zwarte, het enige teefje erg sociaal en de bruine en de gestreepte lijken moedig.

Een en ander betekent, dat we ca half september weer richting Malaga zullen vliegen om met de auto richting Granada te gaan. Dan kunnen we meteen bij het nieuwe shelter Sierra Nevada op bezoek, bij Anita Dufetel. Dat ligt nu op de plek van het oude Granada Padul, waar onze Niki en Rafa vandaan komen en waar de grote zwarte Kaisser (zie logo op oonze website) vandaan komt.

                                                            
Het zwarte teefje lijkt sociaal
 

De gestreepte en lichtbruine lijken beide ‘moedig’



        
De chocobruine lijkt gelukkig


Juni 25 2015 Catina doet 't steeds beter


 Zonder dat het bazinnetje in de buurt was, is Catina op de bank bij dochter Mirjam gekropen. En die mocht haar zo maar kroelen. Een enorme vooruitgang.

Een dag eerder mocht Catina en uiteraard ook Betty voor het eerst mee wandelen met eem grote groep honden. Thuisgekomen moedigt Anita Catina aan dat tegen ons te vertellen

Juni 25 2015 Nicu went goed in Amersfoort

Even de laatse nieuwtjes doornemen met de directeur




En Nicu wandelt voor 't eerst in het bos tegenover zijn huis en geeft Michael voor 't eerst kusjes


Juni 22 2015 Catina en Betty in Bolsward

Eind november, begin december besloten we Nicu en Catina uit het shelter Fundulea te redden. Kou, grote volwassen honden en een grote honger zorgden ervoor dat zij alle moeite deden zich door de spijlen van het hek te wringen waar eten was. Catina raakte buiten en voor haar eigen veiligheid moest zij eigelijk terug in de kennel/hok. Een wonder dat het lukte. Ze is zo bang, maar op mijn knie zittend kwam zij uiteindelijk toch.

Wij vroegen Carmen om uit te kijken naar opvang in Boekarest om hen daarna te laten chippen en steriliseren, zodat wij hen mee zouden kunnen nemen op onze volgende vlucht. In april kwamen beide naar Nederland in opvang bij Anieta.

Nicu ging zaterdag naar zijn definitieve 'gouden mandje'. En vandaag kwam Anieta met haar eigen Betty (in hetzelfde veld in Fundulea geboren, maar al langer hier, bij ons op bezoek. Catina in ons huis, wie kon dat ooit vermoeden?


                                         Catina




Betty op de mat en Catina naast Anieta

We besloten daarna te gaan wandelen in het veld bij Burgwerd. Hieronder een filmpje


Juni 22 2015 Nicu nu twee dagen bij zijn nieuwe baasjes, het gaat prima


Zaterdag is Nicu naar zijn nieuwe huis gegaan met Michael en Jessica. O, zo spannend.
Jessica en Michael doen het hel goed: 'Hij moet zelf komen', geen dwang, geen push'. En de eerste dag mocht Jessica al naast hem zitten, hij kwam zelf bij haar.


De eerste nacht heeft Nicu naast hun bed geslapen op zijn eigen deken. Het wandelen ging ook al goed. De tweede nacht sliep hij op bed tussen zijn baasjes in. Dat zie je hieronder.
 
 
 
 

Juni 20 2015 Lobo zorgt altijd weer voor een verrassing.


Lobo werd rond 01 mei een jaar. Na dat eerste jaar met pupfase en eerste deel puberteit, volgt zeker nog een puberfase. En Lobo doet alles grondig. Manuela heeft de touwtjes goed in handen moeten nemen, want hij dook ineens op kleinere hondjes af, ging ervan door en vertoonde allerlei streken. Lobo heeft een heel pittig karakter, barst van de energie en heeft veel uitdaging nodig. Als je dat niet goed kanaliseert, krijg je echt problemen. Maar een baas die al te strak is en zo’n dier wel even zal temmen kan een valse hond creëren. Je hoort ze wel eens met stoere taal en harde hand: ‘hij zal weten wie de baas is’, ‘met mij neemt hij geen loopje’ of erger. Dat soort stoerdoenerij lost niks op en zegt meer over de baas. Wil je dat Lobo èn gehoorzaam wordt èn een hond die open en goed is met mens en dier, dan is een combinatie nodig: een liefdevolle vertrouwensband, goede trainingen/cursussen gericht op uitdaging (sport en spel) en op gehoorzaamheid, veel beweging. Dat kost tijd, energie en heel veel geduld. Je moet het (aan)kunnen en kunnen/willen opbrengen. Zo’n hond vraagt heel veel investering, maar dan heb je na een paar jaar ook een lief, sociaal en stabiel dier.

 
Manuela was een weekje weg en Lobologeerde toen bij de oppas, waar hij gek op is. En wat is er fijner dan met de hond des huizes door de sloot te baggeren?
 
Hobby’s van Lobo zijn onder meer vogels, vooral duiven, en katten opjagen, zwemmen, muizen zoeken, holen graven. En niet te vergeten met stokken zeulen. Dat resulteerde laatst in een scheur achter bij de tong/gehemelte. Dus nu is hij aan de pijnstilling en antibiotica.

Juni 20 2015 Nicu wordt opgehaald, hij mag naar zijn nieuwe huis

Michael en Jessica zijn naar Joure gekomen om Nicu op te halen


Ja, zijn zusje Catina zal hij zeker missen




 De laatste keer samen

En dan in de auto, zijn bench mee en een eigen deken, die Jessica een paar dagen geleden had meegegeven. Zijn eigen geur gaar mee naar het nieuwe huis. Voer en riemen mee. Hij sprong zo maar in de auto

Geboren in Fundulea, 30 km ten oosten van Boekarest, in Boekarest op een appartementje, met het vliegtuig naar Nederland en in opvang bij Anita in Joure en nu naar zijn definitieve bestemming in Amersfoort
 

Juni 20 2015 Catina pikt wasgoed

Hoe bang catina ook is voor nieuwe mensen, anderen dan haar baasje, zo leuk kan ze spelen met andere honden of alleen. Hier laat ze copieergedrag zien: het stelen van wasgoed heeft ze namelijk van Betty geleerd, de ook Roemeense hond van Catina's opvangster. Je hoort der stem van Anieta



Juni 19 2015 Nicu geadopteerd


De nieuwe baasjes van Nicu: Jessica en Michael

Na zo´n twee en een halve maand in opvang kregen we voor de eerste keer belangstelling voor Nicu. Nicu zit samen met zijn zusje Catina in opvang in Joure. Beide hebben in april we vanuit Boekarest in het vliegtuig meegenomen naar Nederland. Geboren in het veld in juli 2014, door een bewaker van een ontzettend arm shelter in één van de kennels-hokken gezet, anders zouden ze het in de winter zeker niet overleven, zagen wij hen, uitgehongerd in december vorig jaar wanhopige pogingen doen om door de mazen van het hek te komen naar de grote pan met rijst en kip, die Carmen voor haar ´eigen´ honden naar het shelter in Fundulea had meegenomen. Toen Catina buiten de veilige kennel raakte, besloten we broer en zus te redden.

Maar… honden die de eerste maanden niet gesocialiseerd zijn, hooguit te maken hebben met schoonmakers, die hen wegtrappen om af en toe het hok schoon te maken, hoe vind je daar iemand voor ? Elke dag weer adverteren en nu een prachtige reactie uit Amersfoort.

 Telefoongesprekken, mails, foto’s uitwisselen en uiteindelijk op huisbezoek in Amersfoort bij Jessica en Michael. Beseffen zij dat Nicu niet zo maar een jonge hond is? Ja, zij weten waaraan zij beginnen en wachten in spanning af totdat zij Nicu uit Joure kunnen halen.



Eerst een heel goede band opbouwen, zij beseffen dat als geen ander met de hondenervaring, die zij al hebben, pas dan kan een hond leren. Zij wonen tegenover het bos, een heerlijke plek voor een hond. Wij wensen Nicu een gelukkig leven toe en hopen dat hij snel zal leren los te lopen op die prachtige plek bij die lieve baasjes. Voordat zij hem haalden hebben ze spullen en speeltjes al in huis.

Juni 15 2015 Balu is 3 jaar bij Leny in Leusden.




Balu had amper daglicht gezien, toen hij naar Nederland kwam vanuit Andalusië. Hij werd een jaar of 3 geschat toen. Toen hij werd geadopteerd in februari 2012, leek het geluk hem toe te lachen. Helaas kwam hij door ziekte van het nieuwe bazinnetje al na ruim 3 maanden terug van adoptie. Maar daarna lachte het geluk Balu echt toe. Want nog geen week later kwam er een mailtje van het bazinnetje waar hij sindsdien woont en zielsgelukkig is, al weer 3 jaar lang dus. Aan wandelen en liefde geen gebrek. De foto’s spreken voor zich.

Juni 14 2015 Tessa (eerst Tootsy), een lieve en mooie Duitse Staander teef, kreeg de perfecte baasjes.


 Op 25 oktober 2014 ging de tweejarige Tootsy/Tessa uit Hongarije naar Arno en Martje in Goor. Ze had al een zware rugzak. Ingrid en Peter zagen haar langs de weg zwerven, maar ze was doodsbang. Pas een paar dagen later, in de stromende regen, kroop ze op haar buik naar hen toe, helemaal uitgeput. Ze was zwanger van 13 pups. Duidelijk niet de eerste zwangerschap. Voor zover ze had al iets had geleerd, was dat ongetwijfeld met harde hand gebeurd. Waarschijnlijk ook slecht gevoed, want ze was broodmager en loopt wat wijdbeens.


Bij Arno en Martje is ze liefdevol opgevangen. Mensen die echt van het dier uitgaan en niet allerlei ‘mensenprojecties’ erop los laten. Arno is echt haar baas, die dagelijks minimaal anderhalf uur loopt met haar in de prachtige, bosrijke omgeving en ’s avonds nog eens minimaal een uur met haar fietst.

 
Afgelopen vrijdag waren we op bezoek in Goor. En we zagen een glanzende, uiterst gespierde hond. Ze vertrouwt inmiddels mensen en gaat super om met de kleinkinderen. Wel jat ze nog steeds eten als ze de kans krijgt. Dat deed ze al in Hongarije. En ook haar jachtinstinct is onverminderd. Maar hoeveel geluk kun je hebben als je veel knuffels krijgt. zo heerlijk mag bewegen en de tijd krijgt om langzaam maar zeker over je angsten heen te groeien en tot rust te komen. Tessa is een hele, hele grote geluksvogel.
 
 

Juni 11 2015 Happy, happy end voor Sara > Rosa > Sara: toonbeeld van vitaliteit

Hieronder bij 4 juni staat Sara's trieste verhaal. En na die zware jaren
kwam ze zondag 31 mei in de veilige haven van Gea en Albert. Gisteren
vertelde Gea dat ze overal van geniet: op bed slapen, eten, wandelen,
knuffelen, de duiven achter het huis wegjagen. En omgekeerd geniet iedereen
van Sara die lief en open is gebleven, ondanks haar misère. Hoe vitaal
kunnen dieren zijn? Omdat ze ooit al een Sara hadden, werd ze Rosa genoemd.
Maar in de aanloop naar de adoptie, was ze al zo als Sara in hun hart
gekropen, dat het niet echt wilde met Rosa. Sara blijft Sara.

En na het telefoontje gisteren kwam er ook nog een leuke mail met 2
prachtige foto's:




 Kijk Dirkje zo ontspannen is Sara, hier met Victor en Leonie in de caravan.
Ze houdt ons de hele dag in de gaten wat we gaan doen. Zo je ziet is ze
helemaal relaxed. Superlief en wil de hele dag gekriebeld worden. Iedereen
vindt haar geweldig lief en houden veel van Sara. Toen we net op de camping
waren Zondag, Sara was op de veranda waar ze niet zo maar uit kan. Twee
hekjes versperren de 2 openingen ik ging even uit de veranda en kwam weer
terug en Sara was weg. We zeiden hoe kan dat nou ik heb het hekje goed
gesloten. Wij paniekerig natuurlijk en op zoek en daar kwam ze weer aan
trippelen. Ze was op zoek naar mij. Wij denken hoe kan dit ze kan nergens
uit en hebben de proef op de som genomen door weer even uit de veranda te
gaan en ja hoor nu wisten we hoe ze dat deed: ze sprong over het hekje. Nu
hebben we het hekje iets hoger gemaakt. Zo zie je maar weer dat ze graag bij
ons wil zijn. Gaat alles goed met jullie lieverds? Jullie doen geweldig werk
en hebben een groot hart voor jullie stichting. Groetjes van ons hoor!

Juni 8 2015 Logeerpartij Kenna: zowel slechte als goede gewoontes zijn soms snel geboren.

Lopen met 3 honden is even wennen, zeker als er nog puntjes zijn om aan te werken. Na een uur op 3 poten lopen is Kenna nog even enthousiast als aan het begin, maar bij de lange veldwandeling is alles opwindend en duikt ze steeds de slootkant in. De ervaring leerde al dat ze bij het zien van een haas dwars door die sloot gaat en de baas het nakijken heeft. Ze loopt beslist niet blijvend weg, maar loslopen is niet veilig genoeg in die situatie.

Bij wandelen in Bolsward ontmoet je veel honden. Nog lastiger, zeker op die plekken waar Niki en Rafa ook niet los kunnen. Kenna wil naar die honden toe, gaat geluiden maken, trekken, uiteindelijk blaffen. Sergeantje Rafa valt braaf in, daarna Niki en vaak de vreemde hond ook, waarna het blaf- en trekspektakel compleet is. Zoiets kan snel een gewoonte worden. De volgende keren waren we het voor. Bv. omkeren (toen er een mevrouw met een klein kind en een hond aan kwam) of Dirkje ging een eind achter lopen met Niki en Rafa en dan lukte het Michiel wel om Kenna kort te houden en met duidelijke commando’s zonder te blaffen langs de passerende hond te krijgen. Uiteindelijk kon ze soms al eens snuffelen en wat klooien met een passant, zonder raar en woest gedoe/geblaf. Het past ook eigenlijk niet bij haar, want ze is heel sociaal met andere honden en heel gehoorzaam i.h.a.

Ze deed het super verder. Paste zich direct aan, was zielsgelukkig met wat botten en een mand vol ballen, flossen, oude schoenen. Sliep de hele nacht heerlijk door bij Niki en Rafa beneden. En zelfs met poes Joep was het goed na één keer stemverheffing zowel richting Kenna als Joep. Wel wilde ze niet meer haar eigen eten, toen ze dat van Niki en Rafa had geroken. Welnu, dan alle drie hetzelfde maar.

Kenna heeft een mooie energie. Zowel naar de honden in haar opvanggezin als naar Niki en Rafa gedraagt ze zich als Alpha. Ze corrigeert duidelijk met geluid en gebaar en allemaal pikken ze het volledig. Zeker bij Niki is dat niet vanzelfsprekend. Maar het ging naadloos. Een mooie logeerpartij dus. Ze moest ook nog even mee naar onze dierenarts, omdat er een bult opzij zat. Ze kreeg een roesje en de punctie wees uit dat het een cyste was met troebel vocht. Over een paar weken wordt die operatief verwijderd en dan wordt vocht en wat weefsel opgestuurd. Ook dit dierenartsbezoek onderging ze superlief en goed.


Juni 7 2015 Met Kenna van SZR naar het Medisch Centrum voor Dieren in Amsterdam.


Bij 1 mei hieronder (en vandaar naar de blogspot) staan Kenna’s foto’s en verhaal: achtergebleven bij een sterilisatiemarathon, geopereerd omdat ze mank liep, heup en kniegewricht toen volledig verwoest en uiteindelijk amputatie (waarbij haar leven op het spel stond). Ze heeft heel veel meegemaakt, maar is nog steeds een heerlijk dier. Kenna woonde vanaf januari 2014 bij Monique Muis van St. Steun de Zwerfhonden in Roemenië in huis. Om haar ene achterpoot (die soms wat leek door te buigen) te ontzien, is een orthese gemaakt in Duitsland door iemand die dit werk voor mensen doet. Maar ideaal leek het niet. Toen Kenna op 19 april naar Nederland kwam, hebben we besloten haar mee te nemen naar het MDC. Daar waren we eerder met de aan beide achterpoten zeer ernstig gehandicapte Ellie (mascotte van Esperanza) uit Granada. We waren onder de indruk van de prettige en kundige aanpak.

Samen met Kenna’s opvangbaasje Denijs uit Finkum gingen we dus afgelopen maandag naar het MDC. Orthopedist Van Zuilen, die zich ons nog goed herinnerde van Ellie, heeft haar goed onderzocht en de orthese bekeken. In tegenstelling tot wat we dachten, vond hij de orthese bepaald niet slecht, maar er ontbrak een scharniering waardoor het enkelgewricht niet kon buigen en dat is slecht. Maar wat veel mooier was: de orthese kan so wie so de kast in, want Kenna redt zich uitstekend zonder en kan hier heel oud mee worden. De ene achterpoot is prima in orde. Wel heeft Kenna’s knieschijf Patelle Luxatie in de 2e graad. Dat moeten we in de gaten houden. Tot nu toe merk je er niks van en schiet de knieschijf nooit van zijn plek. Als dat wel zo is, dan is het heel goed te verhelpen met een operatie die doorgaans slaagt.

En tot slot een koekje

Juni 7 2015 Spullen voor GOZH in Nijkerk



Voor we zondag Sarah-Rosa afhaalden bij Shellstation Dekkersland in Staphorst, reden we naar Nijkerk met een aanhanger vol dekbedden en onderleggers. Spullen van Rentex Floron in Bolsward, een wasserij die voor ziekenhuizen en verpleeginstellingen in Nederland de was doet. Als iets niet meer helemaal voldoet, gaat de boel weg. Prachtig spul, meestal puntgaaf en heerlijk schoon natuurlijk.

De organisatie Gozh (Geef om Zwerfhonden) van Gerda Kluun in Nijkerk werkt in het arme Roemenië, en daarbinnen in het allerarmste deel: Moldavië in het NO. Dat betekent armer dan arm. In zo’n situatie kun je er niet omheen ook mensen te helpen. De dekbedden zijn dus voor de mensen, de onderleggers voor (bv. zieke en geopereerde) dieren. Wij bewonderen Gerda’s werkwijze. Ze bouwde in de loop der jaren een heel netwerk en kreeg vertrouwen. Er is inmiddels een nauwe samenwerking met de school, de burgemeester e.a. Uiterst belangrijk om tot structurele vooruitgang te komen. Voor de ong. 1000!! honden in het shelter daar zijn al enorme verbeteringen gerealiseerd. En samen met dierenartsen van Ani Medics zijn er sterilisatiecampagnes.

De bedoeling is een shelter waar de dieren het veel beter hebben, ook veel meer vrijheid. En naast het shelter een dierenkliniek (ook voor de bevolking uit de streek voor bv. gratis sterilisaties) en een kattenverblijf. Eind deze maand vertrekt weer een gigantisch transport uit Nederland met alles wat nodig is om een groot asiel geheel te vernieuwen, een dierenkliniek op te zetten enz., dus bouwmaterialen, medische spullen, voer, hondenhokken, hekwerken, te veel om op te noemen. Het zou mooi zijn, als er van de opzet van dit shelter een soort voorbeeldfunctie zou uitgaan op den duur, want vele shelters in Roemenië zijn een hel voor de dieren zijn. Veel pups overleven niet, gevechten, geen eten en medische zorg, geen sterilisaties (dus zelfs in de shelters nieuwe pups) etc.

Juni 4 2015 Sarah, nu Rosa is op haar plek

Drukke dagen, ook mooi! Maar dan kom je niet toe aan de site. Hieronder komen de berichten van:

Huisbezoek Sara zaterdag in Groningen, zondag Nijkerk-Staphorst-Smilde met een aanhanger spullen voor Gozh en Sara afhalen en naar Smilde brengen, maandag MDC Amsterdam met Kenna en vanaf gisteren Kenna 2 dagen te logeren en met haar naar onze eigen dierenarts.

Huisbezoek Sarah-Rosa, een voorbeeld van vitaliteit:

Sarah kwam op straat na de dood van het bazinnetje. Een kerel hield haar in een steegje en verpatste steeds haar puppies. De laatste keer waren alle 7 dood. Carmen en Adriana namen haar mee, verzorgden haar, lieten haar steriliseren (net op tijd, want de achtergebleven placenta was haar dood geworden). Maureen wees mensen die eerst op Zaza reageerden op Sarah. Een schot in de roos! Albert en Gea gaan voor de dieren, niet voor het plaatje. Ze hadden ze al een grote 10-jarige hond (soort Rottweiler) uit het asiel gehaald en een 13-jarig hondje dat nog 3 ½ mooie jaren kreeg. Mensen naar ons hart, dus naar Groningen voor huisbezoek. En ook de persoonlijke kennismaking was een succes. Wij zagen dat Sara hier met wijd open armen zou worden ontvangen. Tuigje en voer (van een puik merk) lagen al klaar. Ondertussen zat Sarah al vanaf zaterdagmorgen in de transportbus op weg van Roemenië naar Nederland, waar ze zondagmiddag 16.30 aankwam.

Zondag dus naar Shellstation Dekkersland onder Staphorst aan de snelweg. Aan een stuk door regen. Gezien de enorme reis (van zaterdagmorgen – zondagmiddag half 5) kwam Sarah behoorlijk goed aan. Natuurlijk zat er spanning, maar ze heeft (tegen de regels in) lekker los op schoot gezeten en keek geregeld naar buiten.

De dieren zitten in mooie benches op een lekker kleedje, met een bak water. De poezen hebben een kattenbak in de bench. De papieren hangen aan de benches en waren perfect in orde. Carmen had alle rekeningen die ze voor Sarah had betaald meegegeven en een bidprentje om haar te beschermen. Dat hing ook aan de bench en ging nu dus met Sarah mee. Het was vervoer van 4Paws Express Transport. Degenen die een dier meegeven en degenen die een dier ophalen worden lid van een besloten groep op FB en je krijgt steeds updates, ook van vertragingen bv., en soms een foto. Onze indruk van dit transport is heel goed




 
We hebben Sarah naar Maureen in Smilde gebracht die haar zou opvangen, maar omdat Albert en Gea zo naar haar uitkeken, kwamen die ook gelijk en dus kon Maureen haar alleen even knuffelen, waarna ze mee naar huis ging in Groningen. Voor Sarah, nu Rosa gedoopt, heel fijn natuurlijk.
                                                                           


 
Ze zullen rond zessen zijn thuisgekomen en ’s avonds kregen we al heerlijke foto’s en berichtjes: buiten gepoept, met een bot, lekker slapend, in de mand.




 
 

Mei 29 2015 Heeeeel zielig


Pluto (zie ook op 24 mei hieronder) is gisteren tegelijkertijd gecastreerd
en geopereerd aan zijn poot. Het ging gelukkig goed allemaal. De oorzaak
lijkt een flinke snee in de poot in het verleden, met een botbeschadiging
tot gevolg. Zo te horen zal hij er geen last meer mee krijgen in de
toekomst.
Hij maakt het prima. Als de kap even af mag, heeft hij al weer helemaal lol
en ook honger. Maar met kap vindt hij zichzelf o zo zielig. Op de foto zoekt
hij troost bij Peter.

Mei 28 2015 Wandelen in het bos van Oranjewoud


Heerlijk lopen in het bos. Razende Betty, de hond van Anieta mag los. En rennen dat ze doet. Niki en Rafa, de hondjes van Dirkje en Michiel lopen ook heerlijk los. Dat mogen Nicu en Catina nog niet en dat is te begrijpen, pas in Nederland uit een geheel andere situatie.

Als een nieuw baasje hun vertrouwen heeft gewonnen, zal hij zeker zijn hond leren loslopen. Maar Catina en Nicu moeten helaas nog even op dat baasje wachten. Hun advertenties zijn zeker al meer dan 1500 keer bekeken, maar er is nog geen reactie.

In onderstaand filmpje probeert Dirkje het met snoepjes.

Mei 27 2015 For better for worse: Lobo en Rooney

Hadden we recent nog fijne berichten over Maki, 1 van de 7 augustuspups van vorig jaar, nu ook over 2 andere augustuspups: Lobo (Maki’s broer) en Rooney. Twee dikke bofkonten, want hun ‘adoptie-ouders’ gaan echt voor ze en deinzen niet terug voor moeilijkheden

 
Niet alleen de baasjes vallen helemaal voor Rooney,maar iedereen. Het is een prachtig, apart hondje met lichtbruine ‘mensen’ogen. Hij kwam uit een chaotische zigeunerfamilie en was aanvankelijk razende roeltje (voor plassen geen tijd bv., dus in huis) en fanatiek uitbreker (die trouwens net zo hard weer naar binnen wilde). De draad volledig kwijt door al het verkassen. Bench eng, lift eng, donker eng …. Er was nog al eens overleg met de familie, die alles deden (soms met hulp) om hem goed te begeleiden. En inmiddels is Rooney helemaal tot rust gekomen, en geniet met volle teugen.

Helaas bleek er iets met zijn achterpoten aan de hand. Ze waren a.h.w. veel te flexibel, vouwden bijna plat op een gladde ondergrond. Hij kon moeilijk springen/afzetten en ’s ochtends niet goed opstaan met zijn achterkant. Hij kwam op een dieet van echt goed vlees met spieren en been. Er is veel afgedokterd en de oorzaak is niet te vinden. Misschien een virus met een stoornis in de hersenen tot gevolg (aansturingsprobleem). Momenteel heeft hij een behandeling met orthomanuele geneeskunde. Gelukkig heeft hij i.h.a. weinig last en geniet van het vele uitlaten en spelen met andere honden.



Lobo pubert als geen ander, maar met zo’n vrouwtje komt er straks een prachtig volwassen dier uit.

Lobo, de broer van Maki, is een hele pittige jongen. Ze lagen samen in een doos op straat in Granada. Hij kwam terecht bij de ervaren Manuela en zal niet beseffen hoezeer hij het heeft getroffen met zijn vrouwtje die al veel ervaring had. Het ging dan ook al vrij snel heel goed, hij groeide als kool (was in december al 24 kg) en was stapelgek op Manuela. Maar sinds januari is de lieve pup langzaam maar zeker richting puberteit gegaan. En dat heeft voor veel vuurwerk gezorgd. Terwijl hij allang los kon, ging hij nu de benen nemen, nam kleine hondjes te pakken, werd steeds vroeger wakker en begon dan te donderen enz.enz. En dat terwijl hij met dagelijkse lange wandelingen, cursussen en trainingen enz. genoeg beweging en uitdaging kreeg.

Dus Lobo moest weer aan de lijn en heel consequent aangestuurd en gecorrigeerd worden. Verder blijven ze cursussen doen, niet alleen gericht op goed gedrag, maar bv. ook eentje ‘spelletjes met je hond in het bos’, wat Lobo fantastisch vond. En straks weer zoiets, warschijnlijk Treibball.

Mei 27 2015 Een hele vracht zondag

Zondag kregen we via SAF (Stichting Animal Fellows die van Zooplus alles krijgt wat niet meer te verkopen is) weer een hele vracht voer en spullen voor Stichting Steun de Zwerfhonden in Roemenië. We hadden geluk dat we deze niet helemaal naar Breda hoefden. Marijke Klein uit Nagele (van St. Idemo) heeft een hele grote bus en had ook onze vracht meegenomen. Helaas is St. Steun de Zwerfhonden in Roemenië sinds april hun opslagruimte in Nijmegen kwijt en hebben ze nog geen alternatief. Gelukkig vonden wij in Friesland mensen bereid het in hun boerderij op te slaan voorlopig. We hopen maar dat er niet teveel muizen rondlopen.

Mei 25 2015 Nog een keer Sara


Vlak hieronder bij 24 mei staat Sara al. Maar deze 2 lieve foto’s die vandaag kwamen willen we u niet onthouden. En dat geldt ook voor de 2 filmpjes. Op het ene rolt ze aan één stuk door heerlijk in het gras. En op het andere zie je hoe dol zij en Adriana op elkaar zijn.

Zondag komt ze aan. Het transport heeft in Nederland o.a. Zwolle als meetingpoint (waar exact is ons nog niet bericht). Benieuwd hoe lang we op Sara moeten wachten. Ze vertrekken zaterdag uit Roemenië. Het enige dat we nu weten is dat ze niet voor 14.00 uur aankomen.





Mei 24 2015 Balou kreeg liefde en leiding, alle ruimte en een dikke vriend.

Balou (eerst Janny) is 20 december naar Waarder gegaan. Ze is nu waarschijnlijk zo’n 4 ½ jaar. Eigenlijk hoeven de filmpjes geen commentaar. Balou, een teef, kwam bij reu Amon van ongeveer een jaar oud, die vlak daarvoor was geadopteerd uit Kreta. Samen rennen en spelen ze zich het vuur uit de sloffen, elke dag opnieuw. Twee verschoppelingen die nu een leven als een prins(es) hebben. Op het ene filmpje zie je samen heerlijk donderjagen met een groot flosstouw en op het andere rennen ze door het hoge gras van het enorm grote terrein om hun huis.
 
 
 
Een dag niet gespeeld is een dag niet geleefd.


Mei 24 2015 Sara komt zondag 31 mei naar Nederland met 4Paws Express Transport



Sara, geboren in september 2009, is een schat van een dier met een bewogen leventje achter de rug. Toen haar oude bazin stierf, zwierf ze buiten in Boekarest tussen de flatblokken. Een man pikte haar op en liet haar steeds puppies krijgen die voor een habbekrats verkocht werden. Carmen en Adriana hebben haar meegenomen, toen ze haar vonden met een nest van 7 dode pups. Toen ze haar in bad dden, bleef het modderwater eraf komen. En kijk nu eens! Mooi, lief, sociaal, goed opgevoed, zindelijk, speels en energiek, goed met andere honden.

Ze is weer helemaal beter dus en natuurlijk gesteriliseerd. Via opvang bij Maureen in Smilde wordt er een fijn huisje voor haar gezocht. Tot zo lang woont ze bij Adriana en die twee zijn stapel op elkaar. Dus dat afscheid wordt nog even pijnlijk.


 
Hieronder Sara's eerste bad