donderdag 7 januari 2016

December 31 2015 Nieuwjaarswens. Happy New Year



December 31 2015 Geborgenheid en liefde voor de blinde Lucy.


Deze prachtige foto met kerstwens kregen we van Lucy’s bazinnetje. Een blind hondje, fijn en rank, dat zich angstig voelde en geheel ondersneeuwde in de drukke hondenwereld waarin ze in Spanje zat. Door haar toenmalige bazin Carmen Mateo werd via Anita Dufetel van refugio Sierra Nevada een beroep op ons gedaan. En er gebeurde een wonder. Lucy ging naar Apeldoorn in juni 2014 en wordt nu omringd door liefde en zorg. Ze loopt vrij in bos en hei en heeft zich laten kennen als een moedig en slim hondje.

 
De allerbeste wensen voor 2016 en dat het een heel mooi jaar mag worden voor alle dieren en in het bijzonder waar jullie mee bezig zijn.

December 26 2015 Is Mulan geen dier om vrolijk van te worden?


Mulan is een klein formaat herderteefje van 8 à 9 maanden, die langs de snelweg zwierf en door een goedwillende Spanjaard naar de refugio in Padul bij Granada werd gebracht. Hartstikke leuk en lief. En speels! Natuurlijk moet ze nog veel leren, want aan de snelweg en in een arme refugio krijg je weinig individuele aandacht. Maar Mulan wil wel. Ze is nu in opvang in Friesland en het was gelijk een dikke klik met de 2 kleine kinderen van 5 en van een half jaar, met de katten, kippen, 6 honden van het gezin en de Roemeense opvanger Meo, een grote Sint Bernard. Ze maakt heel makkelijk contact. Zaterdag haalden we haar uit Keulen met Chico en Hellen en Noa. Ze is eerst 2 nachten bij Maureen geweest. Maar ze doet het dus overal super. Nadat ze maandag onder narcose was geweest, en naar Friesland in opvang ging, was Mulan niet even van slag, nee hoor, gelijk spelen met Meo.

 
 
Wel maakten we ons zorgen over Mulan’s kromme rug en lieten röntgenfoto’s maken. En tot onze vreugde heeft ze geen HD, geen artrose of andere afwijkingen. Wel is verantwoord bewegen belangrijk: dus niet wild met grote honden spelen en slidingen maken achter een bal aan of op een te gladde vloer. Maar juist wel lange wandelingen maken i.v.m. spieropbouw. Kortom, op zoek naar het geschikte baasje. Hoewel het Mulan best bevalt in die supergrote tuin in Friesland met al die leuke mensen en honden.
Mulan geniet in Friesland. De andere opvanger, de grote Roemeense Sint Bernard Meo, was gelijk verliefd op haar.
 

December 24 2015 Kerstgedachte


Het woord kerstgedachte roept op het gunnen van een thuis en warmte aan iedereen die dat mist. Maureen bracht de kerstgedachte in praktijk door de kleine, vriendelijke Chico die al bijna zijn hele 7-jarige leventje in een Spaans asiel zat, in opvang op te nemen. Eerst zat hij jaren in Sevilla, en de laatste paar jaar in refugio Sierra Nevada van Anita en haar team. De tranen liepen hen over de wangen, toen ze hoorden dat Chico welkom was in Nederland. Ze wisten allemaal hoe graag hij aandacht en knuffels wil, maar tussen de vele drukke honden trok hij zich meestal op de drempel van zijn kennel terug. Hij houdt wel van honden, maar kan niet tegen te grote drukte. En hij is dol op aandacht van een baasje, maar opgepakt worden kent hij niet, dus dat maakt hem bang. Hij kwam zaterdag met Hellen, Noa en Mulan in Keulen aan met een wegtransport. De andere honden gingen daar over in onze eigen benches, maar Chico hebben we met bench en al in onze auto getild. Hem daar oppakken en van de ene in de andere bench tillen, zou pure paniek hebben opgeroepen. Hoewel hij nu in de pies en de poep aankwam bij Maureen, was dat toch beter. En ontsnappen op een drukke parkeerplaats in Keulen, dat risico mogen we nooit lopen.

Maar nu is hij bij Maureen en hij geniet zo. Hij danste bij het wandelen aan de lijn. Dat ging supergoed. We zijn er zeker van dat hij dolgelukkig wordt bij mensen die hem even tijd geven en daarna verwennen met aandacht en een lekker dekentje. Hij is lekker gewassen door Maureen. Ook de korstjes van de wondjes in zijn gezicht zijn eraf. Helaas binnenkort nog een gebitsreiniging, want dat ziet er niet lekker uit. Maar dan is Chico helemaal klaar om te genieten van de tweede 7 jaar van zijn leventje.
 

December 23 2015 Eski, de prachtige Blue Merle Collie met de blauwe ogen, heeft een droomplek.


Eski uit Granada is 5 jaar. Hij werd afgedankt, omdat hij problemen met de kinderen zou hebben. Wij hebben daar grote vraagtekens bij. We zien een dier met een enorme speelsheid en werklust. Een dier, dat ondanks het feit dat speeltjes zijn alles zijn, daar toch totaal niet jaloers op is. Kortom, een super tolerante hond die overal rustig onder lijkt te blijven en goed gehoorzaamt. Maureen zag Eski op een filmpje in refugio Sierra Nevada en wist hoe zo’n actieve Border Collie daar tekort komt. Dus haalden we hem zaterdag 5 december van vliegveld Zaventem bij Brussel. Via FB was een Belgische dame bereid gevonden als vluchtbegeleidster op te treden. En op 12 december al ging Eski naar een droomplek. Franka zocht een werkhondje om lekker mee aan de slag te gaan. Nou, Eski wil niks anders. Franka heeft al Border Collie ervaring en vele cursussen gedaan: obedience, flyball, agility, dogdance, hoopers ….. Dus hij valt met zijn neus in de boter. Hij was direct bevriend met de andere Collie des huizes, Sarah, en ook met de 4 geadopteerde Spaanse Podenco’s verliep de kennismaking prima.


We kunnen nog steeds niet geloven dat Eski zo super terecht gekomen is. Bij iemand die weet wat zo’n type Border Collie toekomt. Bij iemand die geniet van het omgaan en trainen met haar honden. Bij iemand die eruit haalt wat mogelijk is, maar ook grenzen accepteert. Eén van de Podenco’s bv. is behoorlijk beschadigd en zal dat nooit geheel te boven komen. Haar gedrag respecteren ze voor 100%. Eski krijgt een prachtleven in een fijne, sociale roedel en de uitdagingen die hij zo graag wil. Heerlijke wandelingen en verder spelen in de supergrote omheinde tuin en ook heel vaak in de heerlijke natuur van Dirksland waar de familie de weekends in hun huisje te vinden is.
 

December 21 2015 EEN KERSTGROET VAN LOTJE



Roemeense Lotje is nu bijna 2 ½ jaar en sinds de zomer 2014 woont ze in Oldenzaal bij Hans en Emilie die hun hart openden voor een dier dat kansloos leek en heel ziek rond zwierf. Lotje had Babesia, oorontsteking, haar huid zat onder de Demodex-schurft, en haar rechteroog was zo ziek dat we dachten dat het blind werd. Lotje kwam na langdurige intensieve zorg alles te boven en geniet als geen ander van het leven. Ze is vrolijk en gaandeweg gaan inzien hoe heerlijk het is om te knuffelen. Zouden wij na zo’n start in ons leven nog zoveel vitaliteit tonen? Dieren zoals Lotje die de tijd van hun baasjes krijgen om het vertrouwen in het leven terug te krijgen, zijn geluksvogels.

 

December 21 2015 Prettige feestdagen Ans en Grietje


Deze lieve foto stuurde Ans ons. We hebben geantwoord dat we blij zijn met alle adopties, maar met die van Grietje nog net iets meer dan gemiddeld. Je zou het niet zeggen immers, zo mooi ziet ze er nu uit, maar dit 10-jarige Cockertje kende heel weinig affectie en veel verwaarlozing tot nu toe. En is het geen wonder dat je dan op deze leeftijd nog een supermooi pensioentje krijgt bij een vrouwtje dat veel ervaring heeft met honden en precies weet wat je toekomt, inclusief een lange dagelijkse boswandeling? Nog voor de donkere dagen rond Kerst is Grietje echt thuis gekomen. Ze hoeft in de zomer geen grote hitte en in de winter geen kou meer te lijden en van het gruis van de stenen bodem in de Spaanse refugio Sierra Nevada dat zo slecht was voor haar Cocker-oren zal ze nooit meer last hebben.

Wij hopen dat Grietje nog een aantal jaren mag genieten van dit pensioentje samen met bazinnetje Ans

December 14 2015 Tigger heeft een prachtleven.


Kleine Tigger heeft geen weet van zijn onfortuinlijke start: gedumpt met 2 broertjes en een zusje in de hete zon langs de wegkant, 4 weken oud. Maar al op de finca van Paco en Rocio begon de lol. Rocio schreef: He is strong en independent, but also very affectionate and sociable. He plays with children. His hair is short, but he has some longer and hard hairs. With the vet he is submissive and doesnot cry with vaccination. And when we arrive at the farm he is the first to bark. Tigger was ook de zwaarste van de 4.

Op 12 september ging hij, een kleine 4 maanden oud, naar zijn nieuwe familie. En vanaf dag 1 is Tigger een familielid dat niet meer weg te denken is: ‘We zijn erg gehecht aan ons manneke en kunnen we niet meer zonder hem, ondanks streken.’ Een bepaald kerstboompje bv. verdwijnt regelmatig in zijn bench. Anita krijgt hem wel terug, maar het is voor Tigger te lastig om het te laten staan. Hoewel zij de roedelleider is, is Tigger ook gek met Tamme en de 3 kinderen. In het bos laat hij de jongste zoon niet uit het oog. Lars praat altijd en al die aandacht vindt Tigger hartstikke leuk.


Tigger zit al een paar maanden op cursus en doet het super …. als hij zin heeft. Soms gaat het bagger, schrijft Anita, maar het zijn pubers, denk ik dan maar. Hij moet tevoren wel een uur lopen en achter vogels aan en stokken terugbrengen, want anders barst hij so wie so te veel van de energie. En na de cursus is hij nog niet moe. Maar het gaat meer dan goed. Hij loopt super aan de lijn, netjes naast hen, trekt niet.
Tigger is waaks op de goede manier. Het is niet zo’n blaffer, waar ze wel blij mee zijn. Maar laatst op een nacht was het voortdurend raak. Zij eraf, maar er viel niks te ontdekken. Dus bleven ze daarna in bed vanuit de gedachte dat hij niet moet leren denken dat zij steeds aandacht geven, als hij blaft. Maar de volgende dag bleek de reden: de buurvrouw was bevallen. Dus die dag was iedereen moe en Tigger moest bijslapen. Maar de baasjes vonden het eigenlijk wel super dat hij zo waaks is over de familie en hun territorium.
En is het geen heerlijk warrig en ook vertederend boevenkopje om te zien?


December 13 2015 Falco heeft het zo fijn bij Ria en Fyta!


Fyta, Niki, Rafa en de grote, zwarte Falco krijgen een lekkrtje van Ria

Als Rocco kwam deze lieve pointer 27 september naar Maureen die hem Harvey doopte en op 29 oktober werd hij Falco bij zijn nieuwe bazinnetje. Of hij die namen belangrijk vindt J? Wat voor Falco telt is de grote veiligheid en liefde die hij voelt bij Ria. Het is een schat van een jachthond van een jaar of 4 met een zacht, aanhankelijk karakter. Dierenliefhebbers in de provincie Toledo troffen hem zwervend aan. En deden hem in pension, want ze hebben al 10 honden. Falco had vast een zwaar leven. Hij kan heel bang zijn en schrikken en gaat dan direct op zijn rug liggen. We maakten dat een keer mee en het was naar om te zien. Hij durfde niet overeind te komen. Waarschijnlijk geslagen. Verder had hij Leishmaniose en Babesia. Gelukkig zit de Leish-waarde maar net over de rand, dus met medicatie de eerste tijd (en daarna wellicht zelfs zonder) is de kans groot dat hij er oud mee wordt zonder enig probleem. En met de goede vers vlees-voeding en het veilige leven zonder stress bij Ria zijn de condities daarvoor super.


En zo ligt Falco na het wandelen......

December 11 2015 Negrita werd Grietje en krijgt eindelijk echte zorg.


Op dinsdag 01 december is Grietje naar Bilthoven gegaan. En haar nieuwe bazinnetje schreef ons dat het heel goed gaat. We zijn daar extra blij mee, want dit 10-jarige Cockertje heeft waarschijnlijk weinig affectie, maar veel verwaarlozing gekend tot nu toe. Op 17 oktober kwam ze in opvang bij Maureen in Smilde en daar bleek al dat ze nog zeer kwiek ter been is. Ze liep op een drafje en na een uur lopen vond ze het maar niks dat het was afgelopen. Haar ernstig vervilte vacht is ook weer prachtig. Haar nieuwe bazin heeft veel hondenervaring en Grietje (toch veel leuker en liever dan Negrita, haar oude naam) zal niks meer tekort komen. Elke dag heerlijke boswandelingen. Na 2 dagen liep ze al los! Ze slaapt goed en ze eet goed. Het dierenartsbezoek vandaag was ook heel positief. Grietje is wel behoorlijk doof, maar haar oren blijken niet ontstoken. Er zitten vergroeiingen in waardoor het oorsmeer niet goed weg kan. Het soms even alleen kunnen zijn moet nog wel opgebouwd worden en het afleren van het dwingende harde blaffen voor de kast met eten behoeft ook nog training. Maar verder voelt ze zich al aardig thuis. Wat hebben die dieren toch een aanpassingsvermogen.

 
 

December 9 2015 Carmen: One year ago ……… Bijzondere herinneringen.


Carmen op Facebook dat 5 december een memorabele dag was. Precies een jaar geleden waren we met haar in shelter Fundulea waar 500 honden in kou, natte sneeuw en blubber zaten. 2 pups vochten zich met hun magere lijfjes door het betonvlechtijzer heen, naar het eten dat we bij ons hadden, want daar moeten ze vechten om kale kipkarkassen. We konden het niet aanzien en besloten impulsief hen te redden. Veel, veel water ging er door de zee, maar het lukte met vereende krachten en ze kwamen in de beste handen: bij mensen die liefde, rust, geduld en inzet paren om hen te helpen stap voor stap vertrouwen te krijgen. Want hoe kun je vertrouwen als je werd weggeschopt vanaf je geboorte? Nicu woont bij Jessica en Mike in Amersfoort en Catina woont bij Alice en Jef in België. Wij hebben groot respect  voor hen. Nicu en Catina voelen zich geborgen en hebben enorme socialisatiesprongen gemaakt: eerst binnen hun familie en daarna de buitenwereld in. Zoals we eerder schreven: het was onze spannendste adoptie (‘wild born dogs’), maar het kan!!

Hieronder de Facebookthread van Nicu en Catina

Carmen Costea One year ago...... The luckey day for 2 puppie from Fundulea shelter . In the picture is my dutch friend Michiel De Ruiter. and Catina doggie. In this day , special celebrety day Sf Nicolae they decided to adopt the 2 puppies . They give to the puppie Romanian names: Nicu and Catina. God blesse you my Dutch friends

 
 
Dirkje Plantinga Thanks, Carmen. This is a precious memory. I can hardly believe that Nicu and Catina have now a very, very good life and a lot of l
Costea Carmen Indeed Dirkje it is a very precios memory
Michiel De Ruiter Yes, very special adoptions for this wildborn dogs!
Jessica Epskamp Thanks Costea Carmen, Dirkje Plantinga and Michiel De Ruiter we are still so happy that we could give nicu the forever home he deserves . He learned so much he is such a happy and clever dog. Xxxx Jess and Mike
 
Costea Carmen Thanks Jessica Epskamp and Michael de Boer for this adoption because was a very special doggie in my house I loved verry, verry much Nicu doggie. God blesse you all my duch friends!
Dirkje Plantinga Nicu has a prince life with Mike and Jessica Epskamp
Jullie lezen de naam Carmen geregeld op onze site. Zij woont op een éénkamerflat in Boekarest met een paar dieren en zet zich al vele jaren in voor straathonden. Diezelfde reis vorig jaar namen we Betty mee terug naar Nederland. Betty is geboren in hetzelfde veld bij Fundulea als Nicu en Catina. Carmen nam haar mee uit het veld naar huis.  Mensen als Carmen moeten leven met de pijn dat je maar enkele van de zwerfhonden daar kunt helpen. We hebben ook voer gestrooid in dat veld: overal honden. ’s Zomers kan het bloedheet zijn en ’s winters min 20. Betty is het bruine pupje op de foto’s hieronder. Ook zij had het grootste geluk van de wereld. Ze kwam in opvang bij Anieta en haar gezin in Joure. Na weken ontvingen wij een mail: Betty hoort bij ons!
Facebookthread Betty
Anieta Rijpma It was this saturday that Betty entered our home exactly one Year ago. It has been a wonderfull Year with lot's of hard work that has resulTed in good progress and most of all it was a Year with lot's of joy with her. Thank you dear Carmen for saving Betty from her bad start and your confidence in her. And Michiel and Dirkje for supporting her to us.xxxx🐕🐕
Dirkje Plantinga Wonderful that Betty is home for a year now. She learned a lot and for sure she will go on. She is an adorable dog and has a wonderful home!
Costea Carmen Betty had a miraculous chance to choose it and save it from many poor puppies and dogs from the Institute Fundulea. In my opinion all dogs deserve a chance. From my experience I saw that God sees my sacrifice to take in my little house dogs and He helps this sacrifice be a nice ending for the dog saved. A picture taken by Michiel in Institutes Fundulea with Betty pup in the right and her brother pup in the left. Her brother pup. no have this chance to be saved.

Costea Carmen Betty it is in the midle , in Institute Fundulea, in the left is a pup with demodecee, and in the right it is a breeds good dog , they had no chance of being rescued . So Betty was very, very lucky to choose it, and save it.

 
 
 
 
 

December 8 2015 Kenna krijgt de beste zorg! Wat wil je nog meer na een operatie?


Kenna moest helaas dit jaar al voor de 2e keer geopereerd worden. Deze zomer voor een cyste en nu had ze een bobbeltje. Dat verontrust altijd. Gelukkig was het niks kwaadaardigs: een fistel op de oude operatiewond van de geamputeerde poot. Daar groeide een huidplooi naar binnen die haren meenam. Ze had er wel last van. Kirsten en Gibson en de katten mochten niet bij die plek komen. Kenna is super goed hersteld dankzij het wakende oog en de zorg van Kirsten. Gibson mocht tijdelijk niet met haar spelen en de wond kon niet open gaan of vies of nat worden, want Kenna was goed ingepakt en tegen een beste bui bestand, als het regende (en dat deed het vaak).


December 4 2015 Diderik is echt een verhaal apart!


Het is een plaatje, maar wat een boef.....

Diderik is brutaal. Duwt de volwassen honden gewoon weg bij hun etensbak. Het vrouwtje heeft een dagtaak aan opvoeden. Maar ze boekt al vooruitgang. Buiten luistert hij steeds beter. Hij gaat zijn neus achterna, maar rent ook snel weer de roedel achterna, want alleen achterblijven wil hij ook niet. En spelen hè, altijd maar spelen, ook na uren uitlaten op een dag. Spelen met het podencoteefje dat Betty tijdelijk opvangt en natuurlijk met de Spaanse waterhond Douwe:
 
Betty zegt:
Ik heb wel mn handen vol, PFFFFFFFFFF  een dondersteen 1e klas. .......... Hij denkt alles beter te weten 😢
Maar ik geniet ook van hem. Hij komt ook wel aandacht halen. In het begin deed hij dat niet, had genoeg aan zijn hondenvrienden. En het podencoteefje heeft een goede invloed. Zij luistert heel goed en dus komt Diderik ook mee terug. Ze gaat keurig zitten als de halsband om moet, Diderik gaat het netjes overnemen.
Diderik en Dickens
‘Er is hoop, Betty. Maar we snappen dat je droomt van de dag dat hij volwassen is.’
 

December 4 2015 Joep is op proefverlof


Na twee nachtjes in de kliniek in Drachten mochten we Joep vanmiddag op de terugweg van Breda naar huis in Drachten ophalen voor een proefverlof. Alle verkeerde medecijnen zijn nu wel weer uit zijn bloed, het daardoor ontstane ernstige kaliumtekort weer via infuus aangevuld. De uiteindelijke oorzaak van zijn slechte toestand is nog niet achterhaald, dat kan alleen nog met een MRI-scan. De dierenarts in Drachten vonde hem echter zo opgeknapt, dat hij nu die dure scan niet heeft gemaakt en Joep eerst via proefverlof de gelegenheid wil geven gewoon de oude te zijn/worden.

Joeps pootje is nog wel heel dik (zie foto Joep op de trap) vanwege het infuus. Dat is niet erg. Het belangrijkste is dat hij weer graag eet en er zelfs weer om zeurt.

 

December 4 2015 Een drukke week en een zieke poes


Van de week 2 dagen weg. Vandaag Breda voor weer een vracht voer en non food. Het is altijd afwachten wat je krijgt (dat is de formule), maar het 1e jaar is bijna voorbij en de oogst was geweldig. Het meeste ging naar ‘Steun de Zwerfhonden in Roemenië’ in Transsylvanië. Maandag vertrok weer een transport vanuit Nijmegen. Ook GOZH ‘Geef om zwerfhonden’ die in Moldavië werkt, kreeg een aantal ladingen en momenteel bekijken we mogelijkheden voor een directe zending naar Boekarest: het shelter van Monica Semeniuc waar Carmen haar honden heeft ondergebracht vanuit Fundulea. De 1e keer, dus: welke transporteur, hoeveel kost dat, hoe verpak je het, hoeveel kilo kan op een pallet … veel uitzoeken. We hopen dat het tijdig lukt er een kerstpakket van te kunnen maken.

Zaterdag naar Brussel om collie Eski op te halen. Alle transporten voor december zaten vol en het zag er naar uit dat het niet ging lukken. En toen werd Maureen beloond voor haar actieve zoektocht via Facebook. Een Belgische mevrouw bood zich aan als vluchtbegeleidster. Brussel is helaas niet naast de deur, maar lekkerkoekjes worden niet altijd gebakken. En Eski gaat zaterdag naar Maureen!

Verdrietig nieuws over poes Joep. Vorig jaar overleed Jip, begin dit jaar Boor en afgelopen zondagmorgen stopte onze pathologische eter Joep in één klap met eten en lag als een zielig vogeltje op de vloer. Maandag dierenarts, die hoorde een hartruis en dacht dat hij vocht vasthield. Een uitgebreid bloed- en urineonderzoek leverde geen afwijkingen op. Dus met hartmedicatie en vochtafdrijvers naar huis. Dinsdag leek het nog erger en hij at en dronk nul. De dierenarts nam hem op. De oorzaak bleef een raadsel. Hij kreeg antibiotica, pijnstilling en voor de bloeddruk Semintra. Woensdagmorgen naar huis, want hij at en was levendig. Maar toen hij thuis uit het mandje stapte hield hij zijn kop raar schuin naar beneden en wankelde erg. Direct naar het dierenziekenhuis in Drachten gebracht. Een nieuw bloedonderzoek liet o.a. een gigantisch kaliumtekort te zien, wat de rare stand van de kop verklaart. Hij is aan het infuus en vanmorgen belden ze dat de kop weer helemaal goed staat, dat hij eet, levendig is, maar nog wat wiebelt. Toch iets in zijn kop? Of is hij nog wiebel door 4 dagen vol medicatie en bijna niet eten? We missen hem. Gelukkig was het een fijne arts in Drachten.

December 3 2015 Negrita is thuis en heet nu Grietje


‘Na een goede reis aangekomen in haar nieuwe huis waar ze alles moet onderzoeken. We gaan ervoor. Vriendelijke groet, Ans en Andrea’

 
Cockertje Negrita, 10 jaar, is gisteren geadopteerd. Ze woont nu in Bilthoven en mag dagelijks heerlijk wandelen in de bosrijke buurt. Ondanks haar leeftijd is Grietje gezond en een uur wandelen is maar een peuleschilletje voor haar. Gelukkig is haar nieuwe bazinnetje een super sportieve vrouw met ook nog eens grote Spaniel-ervaring. Grietje werd gedumpt in een dodingsstation, gered door Julie, maar die was de situatie met 70-80 honden volledig boeven het hoofd gegroeid. Anita haalde haar uit die chaos naar refugio Sierra Nevada en op 17 oktober brachten we haar naar Maureen in Smilde.
Toen Maureen Negrita zag op ons filmpje in september, zei ze: ‘Al dat gruis is zo slecht voor haar oren.’ En ‘Die verdient een lekkere sofa van de winter.’ Hoewel het deze zomer veel te heet was in Spanje, is de winter in de Sierra Nevada veel te koud voor zo’n oudje. En ook al zit je met hondenvriendjes in een relatief goede refugio, een eigen thuis gaat boven alles.

 
 
 

December 1 2015 Nog eens AFP: Zuiderzee Zwerfdieren Lelystad, Vroegcastratie bij kittens, Cijfers.




Zuiderzee Zwerfdieren lelystad. Een bewonderenswaardige vrijwilligersorganiisatie.

Ze zetten alles op alles om in Lelystad het aantal zwerfdieren terug te dringen. En het is een vangnet voor (nu alleen nog) zwerfkatten die in hun dierenhostel dezelfde zorg krijgen als een kat in een dierenartsenpraktijk van een eigenaar die ervoor betaalt. Zorg die ze anders nooit zouden krijgen: operaties, langdurige medicatie, intensieve verzorging. Sommige dieren zitten er maanden, omdat hun socialisatie , het terug krijgen van vertrouwen in mensen, lang duurt. Oprichtster is dierenarts Birgit Caminada. Paulien Puijpe werkt bij de recherche in Amsterdam, was inspecteur en bestuurslid bij de DB. Ongelooflijk hoe zij een intensieve samenwerking met gemeente en bedrijfsleven van de grond kregen en hoe creatief zij hun fondsenwerving aanpakten. Een prachtmodel om het leed van zwerfdieren te verminderen.

Vroegcastratie bij kittens.

In asiel Bruchem gaat geen dier ongecastreerd de deur uit. Ze werken met opvanggezinnen voor kittens. Als ze min. 10 weken en 1 kilo zijn, worden ze gecastreerd: 400 in de afgelopen 5 jaar, en geen kitten is overleden of kreeg andere problemen. De toegepaste methode (bv. eten tot 2 uur voor de operatie om het suikergehalte op peil te houden, samen in een mandje naar de da om de stress te verminderen, aangepaste pijnstilling, direct eten na ontwaken etc.etc.) heeft nog nooit narcose-, urine- of groeiproblemen laten zien. Urinewegobstructies komen niet vaker voor dan gemiddeld. En de groeischijven lijken zelfs langer open te blijven. Kans op overgewicht lijkt dezelfde als bij latere castratie. En natuurlijk gebeurt het niet bij een hartruis bv. Inmiddels groeit de belangstelling, ook bij de opleiding tot dierenarts laat men de afwijzende houding los en staat open voor onderzoek hiernaar.

Wat cijfers uit het rapport Feiten en cijfers gezelschapsdierensector 2015.
 
 
*Honden in Nederland 1.5 miljoen > stabiel aantal sinds 2010. Gemiddelde leeftijd 9.8 jaar. Jaarlijkse aanwas 153.000:
>034.400 = 22.5% rashonden met stamboom vlgs Raad van Beheer (daalde in 10 jaar vanaf 50.000).
>108.577 = 70.9% commerciële handel en commerciële fokkerij.
>010.023 = 06.6% geÏmmigreerde buitenlandse zwerfhonden.
*Aantal katten in Nederland 2.6 miljoen > afname van 10 % t.o.v. 2010. Gemiddelde leeftijd 10.3 jaar. Aanwas in 2014 ruim 250.000.
*Geschat aantal verwilderde zwerfkatten tussen 135.590 en 1.207.331 (wetenschapswinkel Wageningen UR): zo slecht is de registratie dus!
*Marktplaats: 13.206 honden op een julidag. 21.5% door buitenlandse stichting en 78.5% door commerciële aanbieders.
*Marktplaats: 2.150 katten op een augustusdag. 5.2% door buitenlandse stichting.
*Dalende trend aantal binnengekomen dieren in de 42 asielen DB en de 10 door de DB erkende asielen van 2008-2014:
>honden van 13.712 naar 10.472.
>katten van 29.767 naar 27.110. afstandskatten van 4.845 naar 3.802.
>aantal binnengekomen en het aantal uitgegane dieren in deze asielen is bijna gelijk.
>euthanasie katten gemiddeld 7.5% (blijft gelijk) en honden 4% (neemt duidelijk af)
 
 

December 1 2015 Zaterdag halen we Eski (Esquitx uit Padul) op in Brussel

Na Kyviat en Negrita komt er weer een hond van refugio Sierra Nevada uit Padul. Een mix Border Collie. Zijn naam is Esquitx, voor ons niet echt uit te spreken, het zal wel Baskisch zijn. daarom noemen wij hem Eski. Eski weegt 21 kilo en is 55 cm hoog en is geboren in 2010. Eski zoekt natuurlijk een foreverhome.

 

Via Facebook (delen,delen en verder delen) vond Maureen een Belgische dame, die zaterdag van Almeria naar Brussel vliegt. Zij is bereid als vluchtbegeleidster op te treden. Zo is haar eigen hond ook aangekomen. Wij zijn er erg blij mee, ook al is Brussel Zaventem niet naast de deur. Eski komt in opvang bij Maureen en Esperanza bemiddelt voor adoptie.


Hieronder nog een filmpje van Eski in de refugio in Padul