Zaterdag ging Kenna naar een boerderij midden in het veld
bij het Friese Easterein. Na rijp beraad en een try out ter plekke, hadden we
van beide kanten een goed gevoel. Het is fijn als je tevoren zo open en eerlijk
alles kunt doorspreken: een goede basis, want voor een dier als Kenna met een
roerige geschiedenis is weer verkassen (ze was 5 ½ maand in Finkum in opvang)
naar een wildvreemde omgeving geen peuleschil. Dat geeft aanvankelijk grote
onzekerheid, zeker bij zo’n mensgericht dier. En bij een onzekere hond kunnen
eerder dingen misgaan.
We hadden verteld dat Kenna 2 kanten heeft: rustig bij de
baas liggen en buitenhond zijn: dan gaan de neus en de oren op volle toeren,
elke muis en meerkoet is van Kenna, en hop, de sloot in. Kenna is er nu 4 dagen
en we zien dat de aanpak van bazinnetje Kirsten grote vruchten afwerpt. De
eerste avond heeft Kenna alleen maar naast/op Kirsten gelegen en ze voelde zich
toen al zo veilig dat ze de hele nacht heerlijk sliep in de woonkeuken met hond
Gibson. Op het erf heeft Kirsten haar al losgelaten (wel met ogen in haar
achterhoofd, zo schrijft ze). En gisteren heeft ze haar aan het eind van de wandeling
ook voor het eerst los gelaten. En prompt lag ze alweer in de vaart, maar ze
komt ook redelijk vlot weer aan wal.
Wennen aan 12 katten is geen ‘kattenpis’, maar ook daar zijn
flinke stappen gezet. De oude 20-jarige kat ligt zelfs al tegen haar aan. En
Kenna en Gibson ervaren elkaars nabijheid zo te zien niet als onplezierig.
Gibson was wat van zijn stuk na het overlijden van zijn maatje Jack Russell en
ze hopen dat Kenna een vorm van steun voor Gibson zal kunnen zijn.
De tact en het geduld waarmee Kirsten Kenna stap voor stap
kennis laat maken met het leven op de boerderij en de dieren en de mensen
kunnen wel eens mooie vruchten afwerpen. Zoals ze schreef: dat heet geloof ik
‘investeren’ . En zo is het: eerst veiligheid ervaren en vanuit die rust en
balans de nieuwe wereld verkennen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten