Januari 19 2015 Vreugde en verdriet

Januari 19 2015 Vreugde en verdriet

Hieronder nog wat reacties op de nieuwjaarswens en foto’s. Wat laat, want inmiddels is het nieuwe jaar al op dreef aan het komen, maar de eigen dierenwereld vergde veel zorg.
Een zieke poes die afgelopen woensdag moest worden ingeslapen, nog een zieke poes die uiteindelijk vrijdag werd geopereerd en sinds vannacht een hele zieke Niki die alles eruit kotst en niks wil eten. De dierenarts zegt dat er een virus rondgaat. Maar de medicatie helpt nog niet tot nu toe.

De Hongaartjes Jayli, Balou (Janny), Mika (Miko), Max, Beer, Laddy, Tessa (Tootsy). Boxers Kwiebus en Yola staan bij 19 december.

JAYLI 'een warm gevoel van binnen' en 'we willen haar niet kwijt'

Mooi, lief, kerngezond, sociaal, dat zijn de berchten over herder Jayli, 10 december geadopteerd, en nu ruim 8 maanden. Ze woont op een boerderij in het landelijke Groningen.
Met de konijnen en katten gaat het goed en een bezoekend meisje van 6 jaar ging zo bij haarin de mand liggen waarop Jayli een poot over haar heen legde. Ze speelt graag met zoon Christiaan die dagelijks langs komt en samen met zijn herder rent ze door het weiland om de boerderij. Ze leert nu even alleen te zijn zonder de boel te mollen. Kluifjes verstopt ze, bv. in een bloempot met aarde. Dat valt niet op natuurlijk.

BALOU (Janny) en Amon: ‘Beide zo lieffffff’

De 4-jarige Balou ging 20 december naar huis in Waarder in Zuid-Holland. Naar eendroomhuis met gigantisch veel weiland er omheen. Ruimte, hondenvriend Amon en naast de andere lieve mensen in huis vooral vrouwtje Miranda die paarden houdt en traint en altijd dieren in nood een plek gunt. Een paar weken eerder was Amon, een Griekse hond, geadopteerd. En Balou en Amon, dat is een droommatch. Katten is een hot item. Daarop wil ze jagen en dat is uit den boze natuurlijk. Vanaf dag 1 wordt er getraind, met kat Japie in de hoofdrol. Want die is tamelijk onverstoorbaar. En er zijn al enorme vorderingen. Zie het filmpje.

‘We genieten enorm van MIKA’ (Miko)

Kleina Mika ging 2 november naar Jubbega in Friesland. Ze was toen 7 maanden.
Vrolijk, dartel, lang leve de lol, een dondersteen. Liep direct al naast de fiets en gaat als een springend hert het bos door. Gelukkig zijn de baasjes behalve lief ook de baas. Ze moet immers ook nog puberen. Dus is hun aangeraden juist in die fase op cursus te gaan.Het gaat tot nu toe super, schrijven de baasjes.

MAX

Deze ontzettend lieve herder, die inmiddels 2 jaar en een aantal maanden moet zijn, woont al een half jaar in Friesland. Zijn eerste adoptie mislukte, omdat de andere herder Max steeds minder ruimte gaf. Voor de onzekere Max was dat heel naar. Dus moest het arme dier opnieuw verkassen. En ditmaal heeft hij de hoofdrol in een successtory. Een fijn thuis met een knots van een tuin midden in de prachtige natuur plus heerlijke moddersloten om vies te worden en grote vaarten om in te zwemmen. Bazin Trienke stuurt hem goed op zijn
onzekere punten, bv. bepaalde mannen waarvan hij niks moest hebben. Overigens komt dit punt bij meer honden terug. Vaak hebben mannen uit hun verleden hen weinig goeds gegeven, zacht gezegd.

Fijne kerstdagen en een voorspoedig 2015 .....groeten Max Spencer en de rest van de familie

‘Met BEER zijn we heel gelukkig, een enorme aanwinst.’

Beer koos een mooi huis met grote tuin, aan de Linge op 26 maart. Hij was toen zo’n anderhalf. Ook Beer had aanvankelijk veel moeite met mannen. Maar als je baasjes treft die dat niet als bedreigend zien, maar wel serieus nemen en goed begeleiden en trainen, dan komt zoiets met geduld op termijn goed. Toen hij een keer de baasjes zocht, sprong hij over het hoge hek en spietste zichzelf. Het gegil ging hen door merg en been. Het is wonderbaarlijk goed afgelopen. Hij doet het super verder. Steelt geen toastjes en sokken meer, autorijden gaat prima, is sociaal met andere honden, kan mee naar het werk enz.

‘Wij zijn dolgelukkig met LADDY’

Laddy, toen 8 maanden, ging op 27 april naar Eext in Drenthe. Een bloedmooie hond met een geheel eigen lief karakter. Elke ochtend wordt er 1 tot 2 uren in het bos gewandeld. Laddy speurt er vrolijk op los, legt grote afstanden af, verdwijnt soms uit zicht, maar keertaltijd terug. Eén keer dacht een lief echtpaar dat hij alleen rond doolde en belde de Dierenambulance. Ze vonden hem ook mager. Maar Laddy is gewoon supergespierd en niet, zoals nogal wat honden (een beetje) aan de dikke kant. Dit ochtendgebeuren is blijkbaar zo intensief voor hem, dat hij de rest van de dag niet meer uit hoeft. Dan moeten ze hem bijna meeslepen. Ze maken ook regelmatig wandelingen die door de hondenschool
georganiseerd worden. De nieuwe vervolgcursus voor Laddy begint in januari alweer.
Hij is sociaal, maar ook nog waaks en soms angstig. Dan kan hij wat macho reageren of grommen. Maar dat zijn resten uit zijn verleden die door de fantastische begeleiding die hij krijgt steeds beter gaan.

Laddy met andere honden in de sloot

 Laddy in zijn biotoop

 Laddy



‘Zoals TESSA (Tootsy) nu is, kennen jullie haar niet weer. Een superlieve hond waar
wij allemaal gek mee zijn.’
Op 25 oktober ging Tessa naar Goor. Een Duitse Staande van toen een jaar of 2.
Tessa had beslist een rugzakje, want ze durfde dagenlang niet naar de mensen die haar wilden helpen toe te komen, terwijl het noodweer was. Ze bleven haar voer brengen en uiteindelijk kon ze niet meer en kroop naar hen toe. Ze is snel naar de dierenarts gebracht. Ze was ook nog zwanger van 13 pups, die ze nooit had kunnen voldragen. In Hongarije werd ze langzamerhand al wat speelser en bouwde wat zelfvertrouwen op. En nu? Vrolijk, lief, gek met kinderen, soms ondeugend, loopt graag mee aan de fiets, pikt van tafel en gedraagt zich soms als een diva.Het alleen zijn wordt nu ook opgebouwd. Wat willen we meer?