maandag 16 november 2015

Oktober 28 2015 LIEFDE EN LEVENSLUST: een droom die uitkwam voor Catina, Esperanza’s moeilijkste adoptie.


Niet te geloven. Dit is Catina die niet anders kende dan vechten voor eten en overleven, vanaf haar geboorte in het open veld, en daarna met broer Nicu, in de blubber van een shelter met 500 honden. We konden de broodmagere hondjes niet vergeten. In februari was het zo ver: bij Carmen in Boekarest begon hun eerste socialisatie. En in april ontving opvangbazin Anieta in Joure met hen met grote liefde.

 
Catina komt van ver. Ze beet/blafte niet, maar trok zich terug in onveilige situaties. Ze heeft een eigen plek nodig waar men haar met rust laat. Haar wil lijkt sterk; ze laat zich niet makkelijk commanderen. Ze leek extreem eenkennig. Misschien was ze ooit zozeer underdog dat ze iedereen als potentiële belager zag. Plaatsing in een rustige omgeving waar ze kopieergedrag zou kunnen ontwikkelen leek het beste.
Bij Anieta leerde ze veel, maar de eenkennigheid bleef. Van de gezinsleden wilde ze ook na 3 maanden weinig weten. Tijdens een oppasweekend, konden wij haar niet benaderen. En toen adopteerden Jef en Alice uit België haar op 12 juli. En ze ging met sprongen vooruit. Jef is haar ziel en zaligheid. Hij daagde haar uit als een hond, plat op zijn buik en rug, niet eens het hoofd omhoog. En je zag haar kopiëren en loskomen. In een tempo waarvan we nooit hadden durven dromen.
 
Jef schrijft: ‘Voor haar telt maar een ding, ja, onze liefde voor haar. Geloof me, ze is gelukkig en kon het niet beter treffen. Ook komt ze met steeds meer mensen in contact en bevriendt ze zich met meer mensen.’
 
Catina werd in juli een jaar oud en wij wensen haar nog een lang, onbezorgd leven bij deze liefdevolle hondenkenners.
 
 
 
 

Oktober 26 2015 Vizsla-Rottweiler Chica en Vizsla Pluto uit Hongarije zijn blij met de nieuwe vloerverwarming!



In Broek op Langedijk genieten Chica (nov. 2014) en Pluto (febr. 2014) van een warme vloer in het warme nest bij Chantal en Marthijn en hun 2 kinderen. Ze komen van Ingrid en Peter die met regelmaat gedumpte honden opnemen. Maar hun eigen huis is met 13 honden echt wel vol. Dus kwam op 16 april eerst Chica en op 30 juli Pluto naar Nederland.



Vizsla Pluto heeft een slecht leven gehad. Ze vonden haar op straat; erg bang en in slechte conditie. Het is echt een zachtaardige Vizsla, bij wie een harde hand-aanpak niet werkt. Consequentie is wel van belang, want slim is Pluto wel. 26 oktober gaan Chantal en Marthijn met de beide honden op cursus.


Chica was een ongelukje van ongesteriliseerde buurthonden. Haar wachtte geen best lot, want de mensen konden het niet betalen om haar te houden. Chica is qua karakter meer een Vizsla, maar dan in het Rottweiler-jasje.

Alles gaat perfect, schrijft Chantal. Het zijn dikke vrienden, ook met de 13-jarige opa Luca, die soms nog meespeelt op zijn manier. Wat bof je toch, als je terecht komt bij zo’n dierenfamilie: Chantal’s zus heeft een Roemeense hond en haar ouders een Griekse. Zou er ooit wat gebeuren, dan neemt familie de hond natuurlijk! over. Chantal start trouwens in november de opleiding voor hondengedragsdeskundige. Dus ze zijn in de beste handen.

Oktober 25 2015 De coureur en het leuke dametje: puber Kyviat en Cocker Negrita van 10 jaar.


In september bezochten we de nieuwe locatie van refugio Sierra Nevada van Anita Dufetel en haar team, in Padul (bij Granada). Maureen zag de vele dieren op onze foto’s/filmpjes. En 2 van hen zijn grote geluksvogels: Zaterdag 18 oktober verwelkomden hen in Keulen.

We duimen ons blauw! Negrita is al gereserveerd! Woensdag a.s. huisbezoek (adoptie ging toen niet door).


Wat gunnen we haar dit. Ze kende weinig luxe in haar 10-jarige leventje. Wel verwaarlozing en liefdeloosheid: door haar zwangere bazin gedumpt in een dodingsstation. Julie redde haar, maar die had al 70! honden. Daarom bood Anita de helpende hand in juni. Negrita is een schat, heel mensgericht, dankbaar voor aandacht. Logisch dat ze verlatingsangst heeft. Ze leert nu stapje voor stapje alleen te slapen: dat lukte eerst helemaal niet en nu al een halve nacht. Wie begrip voor dit hondje heeft en met geduld investeert, krijgt een supertrouw, leuk, lief maatje.



Negrita als een kat aan de verwarming

Onder Maureen’s deskundige leiding boekt Kyviat al vooruitgang!



Vernoemd naar een Formule 1 rijder doet hij zijn naam eer aan. Een enthousiast ongeleid puberprojectiel, door de leeftijd onrustiger en onzekerder. Kyviat leert nu dat de bench een veilige plek kan zijn. Voor een snoepje gaat hij er zelf al in. En hij kan al kort alleen zijn, als het vrouwtje even gras maait of boodschappen doet. Het is wel een hele uitdaging voor haar om haar bord zelf leeg te eten. En bij bezoekers naar snoepjes zoeken in hun zakken hoefden ze hem ook niet te leren. Kyviat kwam ook van Julie. Hij was als pup bij haar over het hek gegooid

 
 
‘Harrassing people and pickpocketing. Can I please return him? JJJ’, schreef Maureen.
 

 

Oktober 24 2015 Ook oude, minder mooie, zieke/gehandicapte dieren verdienen een plek onder de zon!


Vaak krijgen zij weinig/geen reacties, terwijl lieftallige pups, leuke jongere honden, mooie rashonden wegvliegen. Over de waarde van zo’n leven ging het filmpje van little Belle (op onze site in september). Esperanza is van die waarde overtuigd. We vonden adoptieplekken voor de dove Sordo, de blinde Lucy en voor Kenna en Ellio die op 3 poten lopen. Natuurlijk moet men het aankunnen en moeten mensen in moeilijke omstandigheden soms zware afwegingen maken om uiteenlopende redenen. Maar in Nederland wordt (ook door dierenartsen) wel eens heel makkelijk tot euthanasie besloten. Zo hielpen wij samen met Maureen Megan, een lieve, springlevende hond van 2.5 jaar. Omdat de bazin een acute blaassteenoperatie niet kon betalen (een paar honderd euro) zou ze worden ingeslapen. Megan was 2 dagen na de operatie weer springlevend en we vonden een heel fijn thuis voor haar.

Megan met Dirkje

Ook hielpen we oude opa Gizmo die geen toekomst meer had, toen zijn baas kanker kreeg. Hij kreeg een fijne laatste fase bij Maureen. Wat een vreugde hem met zijn stramme poten met zijn gele bal te zien spelen en mee te zien ‘rennen’ met de andere honden in de tuin.
Overigens heeft op de foto Raphael de gele bal ingepikt.
 
En onze rolstoelhondjes Tasha, Ellie, Vero. Alle 3 genieten van het leven bij lieve mensen die hen opnamen en van een heerlijke rolstoelwandeling op zijn tijd.
Hieronder twee filmpjes van Vero. Esperanza heeft een rolstoel voor haar betaald, maar Tony en Rocio geven Vero nog steeds massage en dat heeft effect.
 
 
 
 
 
 

Oktober 20 2015 Maia 'het kerkhofhondje' komt naar Nederland voor adoptie



Op bezoek bij Nina en Maia in Boekarest

April 2014 kregen we van Carmen (Boekarest) bericht, dat zij een hondje had aangetroffen op een kerkhof bij haar in de buurt. Het hondje was zwanger en was gedumpt. Carmen heeft Maia, zoals zij haar heeft genoemd, weten te vangen en naar de dierenarts gebracht. Gelukkig kon ze worden geaborteerd en gesteriliseerd. En Carmen vond Nina, een buurvrouw bij haar in de flat, bereid Maia op te vangen. Helaas gaat het met de gezondheid van Nina niet goed, zij kan nog slecht niet meer wandelen en in overleg is besloten Maia naar Nederland te halen.
Zo trof Carmen Maia aan:
 
 

Oktober 19 2015 Kenna blijft in Easterein! Het is helemaal haar ‘biotoop’: vrijheid en geborgenheid


30 september maakte Kenna kennis met de familie, hond Gibson en 12 katten. Zaterdag 3 oktober ging ze naar hen toe. Dan volgen lastige dagen. Immers: ‘hoe zou het gaan? Gelukkig kregen we vaak een mailtje. Fijn als mensen daaraan denken. Nog fijner als die berichten positief zijn. We zijn wel verbaasd dat het zó snel zó goed gaat. 09 oktober schreef Kirsten dat er alleen maar positieve berichten over te brengen zijn. Bij het kalveren voeren lag ze bij het tankhok met 5 katten binnen een straal van een meter om haar heen en bij het wandelen kreeg ze kopjes van een meelopende poes. Ze loopt los op het erf, en sinds ze ’s ochtends vers vlees en ’s avonds brokken krijgt, gaat het eten heel goed. De hele familie vindt het leuk dat Kenna erbij is gekomen.

 
“Ik geef haar vertrouwen met ogen in mijn achterhoofd.’
Kirsten is een oplettende en lieve bazin die veel ziet. Toen Kenna een keer met scheve kop kwamaanlopen, heeft ze haar even lekker in nek, schouder, oor vastgepakt en gejeukt. Met 3 poten is dat op sommige plekken heel lastig. Kirsten kent het van de kat met 3 poten.
 
‘Alles bij elkaar denk ik dat we kunnen stellen dat deze adoptie goed verloopt en Kenna haar for-ever huis heeft. ‘Wat de jack Russell in 4.5 jaar niet gelukt is, lukt Kenna binnen een week: samen met Gibson op zijn kussen liggen.’
 
 

Oktober 18 2015 De zoete inval, een vrolijke bende



Femmy kwam vragen of Quinty (de zwarte)  5 dagen bij ons kon logeren en kwam met haar drie honden. Niki en Rafa vinden het altijd best. Je ziet: een vrolijke boel met die vijf bij ons.

Oktober 18 2015 Er wordt van Nicu gehouden


Binnenkort willen we Nicu opzoeken. We gaan kijken hoe het met hem gaat, hoewel bijgaand filmpje dat al dik aangeeft.We gaan de bench ophalen, waar hij, we vermoedden het al, geen seconde in heeft gezeten. Hij was een bench wel gewend, maar meneer heeft een veel mooiere plek bij zijn baasjes op de slaapkamer. Het is prachtig om te zien hoe dat dier zich thuis en veilig voelt. In Fundulea was dat wel anders, daar was hij bang voor mensen en terecht, maar die nare Roemeense periode is voorgoed voorbij.

Oktober 18 2015 Nieuws van Catina


Met enige regelmaat krijgen we nieuws van Catina, de bange Roemeense hond, die we uit het shelter uit Fundulea hebben gehaald. Je kent haar niet meer terug!

In de tuin van de zwager van Jef, het is bij de broer van Alice in Duitsland, speelt zij de sterren van de hemel met Caesar. Rennen en Caesar uitdagen met een stok in de bek…..

Wat een levenslust!
 
We kregen later een foto van Jef. Hij meldde: “hier iets waar we eens minder blij van waren: Catina was alleen en heeft een kussen geheel uitengescheurd.
“Hoe lang was zij alleen, kan het behalve verveling ook onzekerheid zijn? Ze is nog jong, heeft veel meegemaakt, jullie zijn nu haar baken van veiligheid!”schreef Dirkje terug.

 
Het antwoord van Jef:
Ze was een twee tal uur alleen. Jij had dit niet verwacht???  Onzekerheid???  Nee dat zeker niet, spijtig dat jullie soms niet stiekem kunnen hier zijn, om te kijken hoe Catina is, het is een levenslustige hond, ja nog zeer speels dat wel. Als we slapen gaan dan wordt ze actief, dan word er eerst een ronde op bed gespeeld, van zodra ik het licht uit doe, springt ze uit het bed en legt zich op haar deken.
We zijn haar niet boos er om, ze wist goed wat ze gedaan had, dat merkte men als je vroeg "ahwel wat is dat? ", dan is ze zeer nerveus bij me komen zitten en keek me met een betreurend gezicht aan.

Oktober 12 2015 Er was even radiostilte op de site.


Soms is het druk. Je komt dan alleen toe aan wat echt moet en vlug-vlug klussen, die weinig nadenken vergen. 3 oktober brachten we Kenna van Finkum naar haar ‘for ever’ home in Easterein. Tegelijkertijd liep de coördinatie van de Dierenbescherming-collecte (straten verdelen, collectanten bellen, bussen wegbrengen) en zelf 6 dagen lang een paar uur lopen. Gisteren en vandaag de bussen bij ons terugbrengen en de ervaringen horen bij een kop koffie. Het is trouwens de moeite waard. De Inspectiedienst van de DB bv. die op misstanden afgaat krijgt het steeds drukker, want mensen doen sneller melding: een positief teken van groeiend bewustzijn. De DB houdt 38 asielen in stand. Voor acute hulp is er de dierenambulance. Beleid bij vee voor een beter- leven-keurmerk en dierenproeven beïnvloeden, lesmateriaal maken, een jeugdclub organiseren en hondentrainingen geven.


Verder een logeerhond en dan wandelen we vaker getweeën, want met 3 honden, waarvan één geen eigen, is het wat complexer.

 
Quinty, Niki en Rafa krijgen een koekje tijdens de wandeling bij Burgwerd
 
Dan de timmerman aan huis en natuurlijk lopen andere afspraken, klussen, hobbies, vrijwilligerstaken gewoon door. Niet te vergeten trouwens: de voorbereiding van de komst van Kyviat, een 1 ½  jaar oude spring in het veld met vrolijke oren, en Negrita, een Cockertje van 10. Beiden uit Granada. Ze komen zaterdag met een wegtransport van meerdere honden naar Duitsland. We pikken ze op in Keulen en brengen beiden naar Maureen in Smilde voor opvang.

Kyviat, even snel als zijn naamgenoot de formule I-coureur
 
Negrita, de 10 jaar oude cocker
 

Oktober 7 2015 Kenna heeft een goeie start!




Zaterdag ging Kenna naar een boerderij midden in het veld bij het Friese Easterein. Na rijp beraad en een try out ter plekke, hadden we van beide kanten een goed gevoel. Het is fijn als je tevoren zo open en eerlijk alles kunt doorspreken: een goede basis, want voor een dier als Kenna met een roerige geschiedenis is weer verkassen (ze was 5 ½ maand in Finkum in opvang) naar een wildvreemde omgeving geen peuleschil. Dat geeft aanvankelijk grote onzekerheid, zeker bij zo’n mensgericht dier. En bij een onzekere hond kunnen eerder dingen misgaan.

We hadden verteld dat Kenna 2 kanten heeft: rustig bij de baas liggen en buitenhond zijn: dan gaan de neus en de oren op volle toeren, elke muis en meerkoet is van Kenna, en hop, de sloot in. Kenna is er nu 4 dagen en we zien dat de aanpak van bazinnetje Kirsten grote vruchten afwerpt. De eerste avond heeft Kenna alleen maar naast/op Kirsten gelegen en ze voelde zich toen al zo veilig dat ze de hele nacht heerlijk sliep in de woonkeuken met hond Gibson. Op het erf heeft Kirsten haar al losgelaten (wel met ogen in haar achterhoofd, zo schrijft ze). En gisteren heeft ze haar aan het eind van de wandeling ook voor het eerst los gelaten. En prompt lag ze alweer in de vaart, maar ze komt ook redelijk vlot weer aan wal.

Wennen aan 12 katten is geen ‘kattenpis’, maar ook daar zijn flinke stappen gezet. De oude 20-jarige kat ligt zelfs al tegen haar aan. En Kenna en Gibson ervaren elkaars nabijheid zo te zien niet als onplezierig. Gibson was wat van zijn stuk na het overlijden van zijn maatje Jack Russell en ze hopen dat Kenna een vorm van steun voor Gibson zal kunnen zijn.

De tact en het geduld waarmee Kirsten Kenna stap voor stap kennis laat maken met het leven op de boerderij en de dieren en de mensen kunnen wel eens mooie vruchten afwerpen. Zoals ze schreef: dat heet geloof ik ‘investeren’ . En zo is het: eerst veiligheid ervaren en vanuit die rust en balans de nieuwe wereld verkennen.
 

Oktober 2 2015 Wordt Easterein Kenna’s defintieve plek ?



Van de week zijn we op huisbezoek geweest in Easterein op de boerderij, waar Kirsten met haar man en twee zoons van 21 en 24 woont met hond Gibson en heel veel katten.Kirsten zoekt een maatje voor Gibson, hun andere hond is onlangs overleden. Wij zijn met Kenna langs geweest, het is nog geen liefde op het eerste gezicht tussen Kenna en Gibson, maar wat niet is kan nog komen. Beide honden willen nog geen genoegen nemen met een tweede plek. Gibson is natuurlijk op eigen terrein en een grote reu, maar Kenna is, weten we, een pittig vrouwtje. Wij hopen dat dit toch haar defintieve plek wordt, want de baasjes houden echt van dieren.
We begonnen met een wandeling buiten


Kirsten met Kenna in de tuin van de boerderij

 
Kirsten met Gibson
 

Na het bezoek hebben we Kenna weer naar haar opvangadres in Finkum gebracht, daar zit zij samen met Lombo, hier bij Michiel op schoot

Oktober 1 2015 Lotje sprankelt! Bezoek in Oldenzaal bij Hans en Emilie


Zij adopteerden Lotje 25 juli 2014. Een dankbare adoptie, want kant en klaar was Lotje zacht gezegd niet, toen Carmen haar begin maart mee naar huis nam in Boekarest. Lotje (toen Cleo) zwierf in het veld bij Fundulea 35 km buiten Boekarest en was er slecht aan toe. Er kwam een jampot vol teken van haar af. Ze had babesia, oorontsteking, een door Demodex zwaar aangetaste huid, en haar rechter oog was zodanig beschadigd, dat we vreesden voor blindheid. Bloedarmoede dus en nul komma nul weerstand. Maar ze kwam alles te boven. Zelfs het oog herstelde. Het bleek een trauma ten gevolge van een ongeval. Op 6 juni had ze voldoende weerstand voor de sterilisatie-operatie. Voor vertrek lieten we nog een bloedtest doen op dirofilaria, anaplasma, borrelia, babesia en alles was negatief. Carmen’s intensieve zorg was beloond!

 
Lotje was voor een zwerfhondje ongelooflijk sociaal en lief. Zodra ze wat bijkwam bij Carmen werd ze ook heel vrolijk. En ze is slim. 21 juli kwam ze in opvang bij Maureen en al na 4 dagen ging ze naar huis. Nu, na meer dan een jaar, is ze helemaal deel van de familie. Lot is gek op kinderen en de kleindochters zijn gek op haar. Ze verdelen de beurten van ‘riempje om mogen doen’, ‘Lotje mogen borstelen’ enz. En Emilie ziet erop toe dat Lotje het getuttel leuk blijft vinden. Dus niet aan de hond komen, als ze rustig ligt. Lotje heeft nog steeds wel angsten voor vliegenmeppers en stofzuigen bv., maar herstelt ook steeds sneller. Hans denkt erover met haar te gaan fietsen, want ze heeft veel energie. Dat leek ons een prima plan.
Lotje is niet alleen een lotje uit de loterij, maar heeft het ook als zodanig getroffen! Ze hebben heel veel bereikt in een jaar en ze ziet er prachtig en glanzend uit.
 
 

zondag 15 november 2015

September 28 2015 Een supermatch: kleine Albi vond direct zijn draai in Dordrecht.


Albi bij aankomst op 8 september 2012




Hallo Dirkje en Michiel,
Nog regelmatig kijk ik op de site, blijft verbonden door onze lieve Albi. Maandag zijn ‘verjaardag’ gevierd, alweer 3 jaar bij ons!! Zo voelt het niet hoor! Het is zo’n heerlijk beest. Het gaat dus goed met hem. We hebben hem voor het eerst laten knippen. Een heel ander hondje! Echt grappig.
Dit jaar gaan we met oud en nieuw naar een vuurwerkvrij park, ha ha geregeld door opa&opma. Zo zielig anders! Echt super lief, en zo zie je maar hoe zo’n Spanjaard een mooie plek in je hart kan nemen. Lieve groetjes van ons allemaal!!
Rafa zit vol vertrouwen bij Peter Paul. Dit beeld zegt meer over hondenliefde dan veel woorden.
 
 
 

September 28 2015 Door een mooie keten van samenwerking krijgt pointer Rocco, nu Harvey, vast een goed thuis.


In Spanje neemt Alba afscheid van Rocco



Bij Maureen neemt Lucy afscheid van Rocco nu Harvey

 
Rocco, nu Harvey, een lieve jachthond, liep op straat, in Spanje. Hij heeft Leishmaniose en dus 0 % kans in dat land. Ondanks het feit dat er heel goed mee te leven is met de juiste medicatie. Trouwens soms zelfs zonder medicatie, nadat het dier op goede voeding is gezet en zich gelukkig en veilig voelt in een stress-vrije omgeving.
Alba haalde hem van straat in Spanje, maar zat echt vol met een baby en 10 honden. Ze bracht hem naar een goed pension en vroeg Lucia hulp. Via haar kanalen werd Maureen benaderd voor opvang en zij vroeg Esperanza als bemiddelende stichting. Dat doen we extra graag in geval van oude, zieke of gehandicapte dieren, die minder tot zeer weinig kansen hebben.
Gistermiddag bracht Lucia Harvey bij Maureen. Hij vond het vreselijk toen ze wegging. Opnieuw verlaten worden. Het is een schat van een hond, zacht, aanhankelijk, probleemloos in de roedel. Zijn komst was een forse overval voor Maureen, die momenteel tot over de oren in de honden zit. Harvey kwam nl. onaangekondigd een maand eerder, omdat hij met een transport mee mocht, wat op zich natuurlijk geweldig was. Maar hij is zo ontzettend lief, dat hij al meer dan welkom is. Als we de uitslag van nieuwe bloedtesten hebben en hij wat tot rust is gekomen, gaan we een fijn thuis voor hem zoeken.
 
 

September 27 2015 En het filmpje van Zen


September 25 2015 Zen heeft haar plekje gevonden!




Zen ging zondag 20 september als laatste van de 4 pups naar huis. En we knijpen in onze handen, want ook Zen is bij een fijne familie gekomen in IJmuiden. Vader, moeder en de dochters van 9 en 14 zijn dol op haar. Zen is het enige teefje en duidelijk bescheidener en wat onzekerder dan haar 3 behoorlijk onverstoorbare broertjes. Maar deze familie hoef je niet te vertellen dat veiligheid een noodzakelijke basis is voor ontwikkeling. Eerst investeren, geduld hebben, in het begin niks overhaasten … je krijgt het vroeg of laat met winst terug.

 

Zen is erg op moeder Pia gericht. Toen ze haar haalden, heeft ze eerst ook anderhalf uur tegen Pia aangelegen. Maar ze knuffelt nu ook met de rest. Ze mag lekker mee naar de slaapkamer en slaapt dan heerlijk de hele nacht door. Alleen buiten is ze nog wel eens wat angstig en het wennen aan de beide poezen gaat ook voorzichtig. Maar niks wordt geforceerd, dus we zijn ervan overtuigd dat alles op zijn pootjes komt. Ze luistert al goed, speelt, schrokt niet meer, maar eet wel heel goed, is vrijwel helemaal zindelijk en was bij het eerste bezoek aan opa en oma gelijk thuis: ze snuffelde even in huis rond, kreeg toen een kluifje en ging toen lekker spelen. Kortom, een fijne match tussen Zen en haar nieuwe familie.

September 24 2015 Bezoek in Baarlo: Maffi zal 100% Maffi mogen zijn, met al zijn kanten en behoeften



Elijah met Maffi

Maffi, Zen, Tigger, Happy/Diderik lagen langs de weg in de hete zon, 4 weken oud. Rocio en Paco vonden hen. In hun finca met meerdere honden zijn ze verzorgd en enigszins gesocialiseerd. Ze lijken niet getraumatiseerd door deze ervaring. 8 september namen we ze mee naar Nederland en ze zijn alle 4 geplaatst. Diderik ging direct van Schiphol naar huis. Zen vertrok zondag als laatste. De eerste berichten zijn super.

Van Maffi hadden we 2 indrukken: doerak/haantje de voorste en een gevoelige, slimme pup. Hij zou aanvankelijk zelfs naar een gezin om ev. een opleiding als hulphond bij 2 autistische kinderen te krijgen (door ernstige omstandigheden ging dit niet door). Paco traint hulphonden en heeft er goed zicht op of een hond dit in zich heeft. Hij adviseerde hiervoor Maffi als beste van de 4. Welnu, dat aspect lijkt te kloppen. Het gezin waar Maffi nu woont, heeft veel ervaring met honden: met trainen, met opvang van uitgewerkte (en soms getraumatiseerde) politiehonden enz. Ze zien dat Maffi sensitief en intelligent is en alles oppikt. Hij kent nu, 4 maanden oud, al vele commando's, sommige zonder woorden, alleen met handgebaar. Eén keer een duidelijke correctie en hij onthoudt het. Ze zullen dan ook zeker tzt trainingen met hem gaan doen. Zonder die uitdaging komt hij tekort en zou zich vervelen
.
 
Esther met Maffi
Onze andere inschatting zit er wat naast. Op dit moment lijkt Diderik eerder de doerak dan Maffi. In de finca stoof Maffi als eerste over de loopbaan met hun Spaanse waterhond, op Schiphol knalde hij als eerste uit de bench, bij opvangbaasje Anieta stond hij 1 minuut na aankomst (na zo'n akelige dag in kennels, auto's, vliegtuigruim) al samen met huishond Betty in de vensterbank, terwijl Zen in Anieta's armen kroop. Maar hoewel hij graag speelt en het liefst nu al naast de fiets mee zou rennen, heeft Maffi hele rustige kanten. Hoewel dat ook enigszins te maken kan hebben met het feit dat hij niet zoals Diderik een roedel heeft om mee te 'keten' (zoals het bazinnetje van Diderik ons schreef). Maffi houdt de baasjes scherp in de gaten. Dat lijkt wel een beetje op verlatingsangst: 'je brengt me niet weer weg' lijkt hij te denken, als de auto in zicht komt.
Hij is dikke vriendjes met de 9-jarige zoon des huizes en gaat 's avonds heerlijk mee naar boven. Wij hebben met eigen ogen gezien, in wat voor warm en deskundig nest Maffi terecht is gekomen. Hij zal 100% Maffi mogen zijn, met al zijn kanten en behoeften.

September 23 2015 Adoptieprocedure


 
Zondag waren we op bezoek in Kwaadmechelen in België bij Catina en dinsdag in het Limburgse Baarlo bij Maffi. Bij beide was de procedure wat anders gegaan. Meestal verloopt die in 3 fases. Eerst is er een mailwisseling met info over en weer. Biedt die perspectief op een goede potentiële match, dan volgt fase 2: een wat langer telefoongesprek. Hebben beide kanten dan nog steeds een positief beeld, dan wordt de hond alvast op gereserveerd gezet en volgt fase 3: een huisbezoek door ons en kennismaking/ophalen met/van de hond door de potentiële adoptant(en). Meestal eerst het huisbezoek en daarna kennismaking en ophalen in één (tenzij de klik er echt niet is met de baasjes of een al aanwezige hond; dan gaat het niet door natuurlijk). Soms zit tijdens de procedure de hond nog in Roemenië of Spanje. Sommige komen dan op de luchthaven om het dier na aankomst direct mee naar huis te nemen. Ook als ze al één of meerdere honden hebben. Kortom, eerst kijken/kennis maken en al dan niet direct meenemen dat verschilt dus.

Omdat het in beide gevallen van twee kanten positief voelde, en ook beiden ver weg woonden, deden we niet tevoren huisbezoek. Zij kwamen naar Bolsward voor het 'huisbezoekgesprek' en met de bedoeling het dier gelijk mee te nemen. Wij zouden dan een keer achteraf bij hen langs gaan. Jef en Alice boekten zelfs een overnachting en kwamen zaterdag en zondag, omdat Catina een bijzonder geval was en we dan alle tijd zouden hebben voor het uitwisselen van alles wat belangrijk was, en ook met haar konden wandelen. Op een gegeven moment kwam Anieta uit Joure met de hond. Zowel Catina (met broer Nicu) als ook Maffi (met zusje Zen) zaten in opvang bij Anieta.

En zoals verwacht, gingen beide mee naar huis: Catina 14 juli, Maffi 13 september. En wij losten deze week de belofte in achteraf langs te komen.

 

September 22 2015 Hulpgoederen SAF gearriveerd in Moldavië, Roemenië's armste streek.


Michiel en Wim gingen 28 aug. naar St. Animal Fellows in Breda met de bus van Wim. SAF krijgt retourspullen/voer van Zooplus om deze weer door te geven aan organisaties voor dierenwelzijn (hun fellows, waaronder ook Esperanza). Het betrof deze keer 500 kg hondenvoer, kennels/benches, ligkussens, kattenspullen, vlooienmiddelen, snacks enz.enz



In Moldavië bouwen Wim en Gerda van GOZH (Geef om Zwerfhonden) een shelter met 1100 honden en een aantal katten om van een smerige, deprimerende plek tot een plek waar de dieren een veel beter leven krijgen. Grotere hokken voor meerdere honden tegelijk met een mand voor elke hond. Hokken waar ze zo in en uit kunnen lopen, met de ingangen zodanig dat de wind en de sneeuw niet direct de hokken in kunnen waaien. En uitloopplekken met bewegingsruimte.
Er komt een kliniekje bij waar ook de plaatselijke bevolking sterilisaties kan laten doen. Wij bewonderen wat ze doen en zijn heel blij een miniem steentje te kunnen bijdragen
 

September 22 2015 Bezoek in België aan Catina: graag gedaan, Jef en Alice. Jullie leren ons veel!




Zondag losten we met liefde een belofte in: een bezoek in Kwaadmechelen aan Catina, 14 juli geadopteerd door Jef en Alice. Catina  was de moeilijkste adoptie in onze Esperanza-carriëre (veel stond al op de site). Wat was deze adoptie leerzaam voor ons. In vele, minder moeilijke gevallen, komt een hond terug, maar Jef slaagde erin om Catina, die altijd extreem op haar hoede was en bijna niemand liet naderen, in korte tijd te veranderen in een hond die opener is niet alleen 1 persoon vertrouwt. Toen Catina meeging naar België, was het een gevecht haar uit de auto in huis te krijgen. Ze zat in huis in de bench tegen de achterwand geplakt. Dat deed hen veel pijn.

Catina heeft niet alleen liefde nodig en een respectvolle benadering, maar ook hulp om door haar angst heen te breken. Dat deed Jef. Hij trok haar uit de bench, zette haar naast zich op de bank. En heeft daarbij blijkbaar de goede mix van doortastendheid en rust waardoor de paniek die opkomt ook weer verdwijnt. De eerste dagen legde hij heel speels contact met haar  We keken onze ogen uit bij de filmpjes die we hiervan zagen. Al snel kon ze mee wandelen en werd blij van rennen door hoog gras en door het water. Jef werd haar uitvalsbasis, haar veiligheid, maar hij helpt haar dus ook over drempels heen. Leert haar de wereld kennen: een restaurant, familiebezoek in Duitsland, ze hebben vaak mensen over de vloer enz.

 
Zondag maakten we een lange wandeling. Een prachtige herfstdag dus kruisten wel erg veel wandelaars en fietsers ons pad. Toch liep Catina los, de hele tijd. Ze komt als hij roept. Is niet bang van voorbijgangers. En wij mochten haar soms ook roepen en lokken met een snoepje en dan kwam ze!
Ze houdt inmiddels ook veel van Alice, die haar nu dagelijks uitlaat, wat eerst niet ging. Ze is dikke maatjes met poes Luna, de hond van hun zoon en de herder van hun zwager. Ze slaapt tegen hun kleindochter aan op de bank na een heerlijke wandel- en zwempartij. Kortom: vaak is ze nog op haar hoede, maar heel vaak is ze ontspannen en gelukkig. Ze maakt vast nog nieuwe stappen.