Januari 23 2015 Tot slot: Loes en Danko en Megan en Lucy
‘Aan mij zit a.h.w. onzichtbaar elastiek’, schreef DANKO’s
bazin
Hoewel de baas zeer voor hem viel, en omgekeerd, is
Margreeth toch Danko’s eerste liefde. Hij was in oktober 2011 (zo’n 3 jaar
toen) één van de eerste twee Esperanzahonden. Iemand zag dat hij op straat werd
mishandeld en bracht hem naar het dodingsstation, waaruit hij op het nippertje
gered werd. Hij lijkt een Finse Lappenhond. Mooi en imposant. In Spanje schreef
men: Looks strong, powerful, smart, elegant. En: affectionate, playfull. Hij
kreeg een fantastisch thuis met enorme heidevelden en bos als achtertuin. De
baas is zelf hondengeleider bij de politie geweest. Hij was al snel vrienden
met het alle gezinsleden, de andere herder en de katten. Een knuffelbeer die
het vertrouwen in mensen niet was verloren. Helaas hoorden we recent dat Danko
heupdysplasie heeft aan beide achterheupen/poten. Hij krijgt middelen om de
slijtage te vertragen en tegen de pijn. Dus hij loopt weer prima, al is de
snelheid er uit.
‘LUCY is een schat. Je kan niet anders dan veel van haar
houden.’
Deze kleine, fijne, blinde Podenco van 4 jaar, ging naar
Apeldoorn. De baasjes stapten zelf in de auto (2 x zo’n 2500 km!) om haar op te
halen uit Granada. Waar vind je zulke mensen die juist gaan voor de oude en
gehandicapte dieren die het het hardst nodig hebben? Lucy woonde bij Carmen
Mateo en haar oude moeder in de campo waar veel honden bejaagd en gedumpt
worden. Zij redt veel honden. Tussen de 10 andere honden raakt de blinde Lucy
ondergesneeuwd, waarom Carmen haar zo graag een rustiger plek zou gunnen. Lucy
lag voor Carmen’s deur toen ze pas een paar maanden oud was. En ze had hele
zieke oogjes. Er is gigantisch veel afgedokterd zonder resultaat. Maar nu
straalt Lucy. Het gaat zo goed. Ze wandelen geregeld op de hei of in het bos
met de andere honden. En ze is zo slim en moedig dat ze los loopt! Het blijft
een jachthondje , maar ze komt altijd terug bij het vrouwtje.
‘LOES is echt een kadootje’ ‘aanhankelijk, speels, heel goed
met andere honden en waaks’.
Loes (Lula) was ca 2 jaar en 8 maanden toen ze in april 2012
naar Hattem ging. Een lieve hond die echt veel beweging nodig had. Ze kreeg
vele reacties, maar de adoptie ging om die reden niet over één nacht ijs. En we
maakten de juiste keus uiteindelijk. Ze kwam bij een kordate bazin met grote
hondenliefde , zeer ervaren met honden en heel actief. Dus aan boswandelingen
e.a. geen gebrek. Ook heeft Loes vaak contact met hondenvriendjes waarvan ze
volop geniet. In het asiel in Spanje werd ze steeds nerveuzer en magerder en in
het begin vertoonde ze ook in de opvang in Nederland nog duidelijk sporen van
een stressvol bestaan, maar dat is ver verleden tijd. Loes is gelukkig bij baas
en bazinnetje Fred en Tineke.
MEGAN een ongelooflijk verhaal van Nederlandse toestanden
22 juni vorig jaar ging de op 06-08-2011 geboren ‘Old
English Bulldog met langer haar’ naar de familie Jansen en hun 2 zoons, de
katten van 20 en 21 jaar en 10-jarige Doberman Spiky in Dordrecht. Ontkomen aan
een triest lot. Megan had blaasstenen en haar vrouwtje (die haar als pup kreeg)
kon de operatie en het dieetvoer dat daarna levenslang nodig is, niet betalen
door haar zeer moeilijke privésituatie. Niemand hielp. Het asiel nam het zieke
dier niet en de dierenarts hielp ook niet, misschien uit vrees dat dan het hek
van de dam is. Dus besloot men tot euthanasie, jawel! Eén van de betrokken
dierenartsen vond dit wel bar en nam contact op met Maureen in Smilde die
opvang van Megan toezegde en Esperanza betaalde: € 190 voor de operatie
inclusief een zak voer. Veel voorkomende ingrepen als sterilisatie en
gebitsbehandelingen zijn net zo duur of duurder.
Gelukkig zit Megan nu bij superlieve mensen die alles voor
dieren over hebben, ook (zelfs dure) operaties. Ze heeft een gouden mandje
gevonden. Samen met Spiky zwemt ze in de vlakbij gelegen Biesbosch en soms moet
Danielle 2 honden uit de bagger roepen. Ze geniet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten