donderdag 7 januari 2016

December 4 2015 Diderik is echt een verhaal apart!


Het is een plaatje, maar wat een boef.....

Diderik is brutaal. Duwt de volwassen honden gewoon weg bij hun etensbak. Het vrouwtje heeft een dagtaak aan opvoeden. Maar ze boekt al vooruitgang. Buiten luistert hij steeds beter. Hij gaat zijn neus achterna, maar rent ook snel weer de roedel achterna, want alleen achterblijven wil hij ook niet. En spelen hè, altijd maar spelen, ook na uren uitlaten op een dag. Spelen met het podencoteefje dat Betty tijdelijk opvangt en natuurlijk met de Spaanse waterhond Douwe:
 
Betty zegt:
Ik heb wel mn handen vol, PFFFFFFFFFF  een dondersteen 1e klas. .......... Hij denkt alles beter te weten 😢
Maar ik geniet ook van hem. Hij komt ook wel aandacht halen. In het begin deed hij dat niet, had genoeg aan zijn hondenvrienden. En het podencoteefje heeft een goede invloed. Zij luistert heel goed en dus komt Diderik ook mee terug. Ze gaat keurig zitten als de halsband om moet, Diderik gaat het netjes overnemen.
Diderik en Dickens
‘Er is hoop, Betty. Maar we snappen dat je droomt van de dag dat hij volwassen is.’
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten