dinsdag 7 juli 2015

April 4 2015 Naar shelter Fundulea, 30 km van Boekarest


In december zaten Nicu en Catina hier in sneeuw en drek en vochten voor voer. Morgen gaan ze met ons mee. We willen niks liever dan hier hulp geven voor structurele verbetering van de leefomstandigheden van alle 500 dieren
Maar zou die hulp voor 100 procent naar hen toe gaan?  De honden krijgen heel slecht voer en het is vies. Niet alle dieren worden gesteriliseerd met de gevolgen vandien soms. Anderzijds moet de financiering komen van mensen die hier honden brengen zoals Carmen haar straathonden uit Boekarest na de dodingswet. Maar de meesten betalen niet (meer). Elke keer komen we hier mensen tegen net als Carmen die of 'hun' honden verzorgen (goed eten en hok schoonmaken) of bv. gewoon een heleboel dieren extra eten geven. Vanmiddag liep er een echtpaar dat we al eerder zagen met kruiwagens vol brood (vers gekocht vanmorgen) en we zagen ook dat ze een hond met een heel ziek oog behandelden. En er liepen 2 vrouwen met pannen vol vis. Ook Carmen helpt meer dieren dan alleen haar eigen.
Kan de bazin niet meer doen of heeft ze de mogelijkheden niet? En het beheerdersechtpaar dat meer dan armoedig woont in het shelter, worstelt ook zichtbaar: mensen zijn zo arm, dan wordt er al snel naar de fles gegrepen. Toch zeggen sommigen dat dit voor Roemeense begrippen niet het slechtste shelter is. Toen we weggingen vroegen ze ons een hondje met een hele grote bloederige wond (gebeten?) naar de dierenarts in Boekarest te brengen. Uiteindelijk hoefde het niet. Het hondje zat in een groot hok met een heel mooi metalen hek. Het bleek dat een dame uit Boekarest dat hok en de 4 dieren erin geheel verzorgde. Carmen belde haar en ze zou zelf komen. We hadden het hondje al in een bench gedaan. Carmen had zekerheidshalve een bench mee voor het geval ze een dier ziet dat ziek is. Soms laat ze ook een dier steriliseren. We gaan kijken of we niet iets op voedselgebied kunnen doen. Want van wat ze nu (niet) krijgen, worden veel dieren ziek: botten/karkassen met vrijwel niks er meer aan en nooit vers, maar vies, oud, stinkend. In plaats daarvan zou goedkoop droogvoer al een hele stap vooruit zijn. Men zegt ons dat er in Roemenie altijd risico is dat dingen niet altijd op de juiste plek komen, maar doorverkocht worden.

Carmen, Alexandra en Lucretia op de achterbank naar Fundulea




Alle voer en spullen voor de honden van Carmen worden uitgeladen


                    Een van de laantjes van het shelter

Achter het kippenhok, het onderkomen van het beheerdersechtpaar


Broden in stukken breken voor de honden

Geen opmerkingen:

Een reactie posten